Türkiye' de en geçerli diploma

Bugün sizlerle yıllardır içimi kemiren başka bir konuyu daha paylaşmak istiyorum, bu tür insanların hem beni etkilediklerinin hem de toplumdaki zihinsel gelişmenin önünü tıkadıklarının bilincinde olarak; evet bugün sizlerle hayat tarzlarını kendinden güçlülere yaranarak, kendinden güçsüzleri ezerek şekillendiren insanlardan bahsedeceğim biraz....

Başlıkta sözünü ettiğim diploma, hayat okulundan alınan en basit ama en anlamlı diplomadır!!!... Özellikle bizim gibi Ortadoğululaşmaya can atan ve bunun sonucunda duygusallığı ön plana çıkararak hayatını devam ettirmeye çabası içinde olan toplumların ulaşılması en kolay ama yaptırım gücü en büyük diplomasıdır, bu yalakalık diploması...

Aslında, bu diplomayı almak için öylesine ahım şahım meziyetlere de ihtiyaç duyulmaz, ufak-tefek bazı ayrıntıları yakaladın mı, bir de kendine ulaşılmaz süsü verdin mi yıldızlı pekiyi ile alır bir kişi onu... Bu diplomayı aldı mı insan, bir de bu diplomayı almadan önce kendine sırtını dayıyacak bir dayı buldu mu, o güne kadar savunduğu değerleri hiçe sayıp, bir kenara atıp, mertlik, dürüstlük ve de delikanlılık gibi kavramların üzerine basıp geçti mi, bir de kendisine dikensiz gül bahçesi yarattı mı, deymeyin onun keyfine... Üretmesine gerek yoktur o kişinin öyle bir ayarlamıştır ki işleri başkaları üretir kendisi ve de değer verdiği bir kaç kişi için, üretilenleri kendi çıkarları için kullanırlar... Aslında bunlara değer verdiği kişilerde demek anlamsızdır sadece kendi kontorlü altındakilere değer verir o, kendisinin en doğruyu yaptığını düşünerek... Ancak göremez o zavallı yalakalık diploması sahibi, yalnızlaştığını, kişiliğini kaybettiğini ve de bir hiç halini aldığını...

Yalakalık insanı bir yere kadar taşır, aynen Türk filmlerinin unutulmaz karakterleri arasında yerini alan, ünlü olmak uğruna zengin çocuğu kılığındaki kötü adamın tuzağına düşen zavallı kenar mahalle kızı gibi bir süre sonra satılır en ücra köşedeki bir geneleve...

Yok kardeşim, ben yalakalıkla bir yere geleceksem, ben kendimden büyüğümün eteğini öpüp, ayağını yalayacaksam, tüm bunları yaparken de kendimden küçüklere ve de hayatın zorlu şartlarında köşeye sıkışıp sesini çıkaramayan zavallılara tehditler savurup, 'sizi de yakarım' demeye devam edip, onların insan olmaktan kaynaklanan haklarına saygı duymayıp, aklın üstünlüğüne inanmayıp da ortadoğu duygusallığının batağında çırpınmaya devam ederek kendi seviyemi göstereceksem başarı uğruna, alın tüm başarılarınız sizin olsun... Tüm bunları yaparken de 'sen yanmazsan, ben yanmazsam nasıl çıkar bu ülke karanlıktan aydınlığa' sözlerini unutup, kendim yanmamak ve en yakınımdaki bir kaç kişiyi yakmamak için sisteme uyup, sisteme uygun şekilde davranıp ondan sonra da 'işte sorun sistemden kaynaklanıyor' bahanesinin arkasına saklanmak zorunda kalacaksam, bırakın yerin dibine batsın öyle başarı, bırakın yerin dibine batsın oradan gelen ünvan, oradan gelen sevgi, oradan gelen saygı... İstemiyorum onları... İstemiyorum çünkü ham insanlıktan çıkıp gerçek insan olabilmenin tek yolunun bu olduğunu çok iyi biliyorum...

Çünkü gerçek insan olabilmek yolunda, acı çekmek, yanlış yapmamak, yalan söylememek, bırakın başkalarına yalan söylemeyi kişinin kendi kendisini yalan söylemediğine inandırması gerektiğini biliyorum... Gerekirse sahip olunan her şeyi kaybetmek pahasına, doğru bildiği yoldan ayrılmayanların eninde sonunda YALAKALIK yapmadan bir yerlere gelebileceklerini, ayaklarının yere daha sağlam basacağını ve bu hayattan daha bir zevk alacaklarını da biliyorum...

Yalakalar öyle midir ya; onların hayatı hep başkalrının elindedir, onların ağızlarından çıkacak bir kaç kelimeye bakarlar, biraz daha ilerleyebilmek için... Böyle olunca da, insan bencilliğinin tuzağına düşerler, karşıdaki kişinin ki bu kişinin kim olduğunun önemi yoktur en yakın akraba da olabilir, hayatta en fazla düşüneceğinin kendisi olduğunu bilmeden kendilerinden ve de kontrolü altında tuttukları diğerlerinden verip daha çok da baskı altında tuttukları diğerlerinden verip kendi içlerinde bulundukları gemiyi dahi batırmayı göze alacak dereceye ulaştırırlar yalakalığı...

Başkalarına yalan söyleyerek onları inandırdığını sanan insanlar, kendileri de yalan söylemiş olduklarını dahi hissetmeden, kendi ruh binalarının temellerine aslında dinamitleri teker teker yerleştiren insanlardır ve bu da bir süre sonra insanda aşırı baskı oluşturur...

İstemiyorum kardeşim, buram buram ortadoğu kokan, aşiret ve kabile geleneğinin en belirgin örneği olan marabalık müessesesinin ülkemin topraklarında, devlet kuruluşlarında, okullarında, üniversitelerinde, sanayisinde, ticaretinde yer almasını istemiyorum...

Hepinize YALAKASI HİÇ OLMAYAN, kendi canı acısa da, kendisi zarara uğrasa da size sadece doğruları söyleyen ve de doğru bildiğini kendi çıkarları uğruna elinin tersiyle kenara itmeyen, gerçek insan olan gerçek dostlarla dolu yarınlar diliyorum...