Uçarken kanatlarını çırp. Kuşlar öyle uçarlar.

Alçaktan mı uçarsınız? Teninizde ılık yağmur rüzgarlarının tatlı tırmalayışını hissettiğiniz, ancak kasım ayından sonra soğuk rüzgarların var olduğu yükseklikte mi? Bazen bayırın hemen üstünde, kanatları renkli bir kelebekle oynaşarak el çırptığınız, bazen de ancak bulutlara kadar ulaşabilen bir güvercinle flört ederek içinizin kabardığı. Dilerseniz, tüyleri parlak, güzel şarkılar söyleyen kuşların konduğu, dalları yüksekçe, yeşil yapraklı ağaçlara uğrarsınız; dilerseniz, sivri tepelerde yaşayan yırtıcı kuşların yuvalarına yanaşırsınız kalbinizi sıkıştırmak pahasına, heyecanı hissetmek için. Güvenli bir bulutu bulabilirsiniz kendinizi koruyacak, ama kasırga çıkar o yükseklikte. Dağılabilir bulutlar. Savurabilir sizi.

Yüksekten mi uçmayı yeğlerseniz? Başkalarının asla erişemeyeceği seviyede mi? Aşağıda, bulutları küçücük şekillerle görebildiğiniz yerde, yalnızca siz kendiniz, tek başınıza süzülürken orada, kar rüzgarlarının ürperten esintisini yanaklarınızda her zaman duyumsarsınız, üşürsünüz. Yaşamınız için gerekli olduğunu bildiğiniz az oksijeni ancak derin nefesinizle akciğerinize doldurabiliriniz. Kimsesiz, ama karşılığında özgür olmanın verdiği bir mutluluğu içinizde dolu dolu hissedeceğinizi bilerek, korkusuzca nereye isterseniz oraya uçmanın olanağını kullanarak. Özgür ve tehlikeden uzak bir uçuş.

Uyan artık, yine rüya görüyorsun, insanlar kendi başlarına araç kullanmadan uçamazlar bilmiyor musun?

Belirli bir yaşıma kadar, özellikle çocuk yaşlarımda, rüyalarımda kendimi sürekli uçarken görürdüm. Bazen kovalayan bir yaratık vardı sahnede, ha yakaladı yakalayacak, bazen nedensiz sadece uçmak için uçtuğum rüyalar vardı. Rüyalarımda, tehlikeden kaçarken, bir anda bir mucize gerçekleşirdi. Ellerimi yukarı kaldırırdım, ayaklarımdan güç alırdım, aşağıdan yukarıya doğru kuvvetlice zıplardım. Zıplayış yükselişe neden olurdu, ardımdaki tehlike öylece yerde dururken, ben çoktan dağların ardına ulaşırdım. Bazen de yüksekçe bir yerden kendimi boşluğa bırakırdım. Tur atardım şehrin üzerinde, oradan ovaya, bir yukarıya, bir aşağıya. Bir sağa, bir sola. O anda hissettiğim mutluluğu ve huzuru şimdi biraz olsun hatırlıyorum.

Bu akşam uyuduğumda, rüyamda tekrar uçtuğumu görmek istiyorum. Sonra yeniden, yeniden istediğim kadar. Tekrar hissetmek istiyorum o hazzı. Uçuşum ha yüksekten olmuş, ha alçaktan, fark etmez.