Ülke ve Millet Çıkarları

Ülkemizde yaşayıp da memleketimizin gelişmesini istemeyecek çok az insan vardır diye, düşünmekteyim.

Hangi siyasi parti olursa olsun; hangi siyasi lider olursa olsun, amaçları pekâlâ ülkelerine sınıf atlatmak ve yine ülkelerine hizmet etmektir.

Son günlerde ülkemizin gündemine bakıyorum da...

Sürekli fasit bir dairenin içine hapsolup kalıyoruz.

“Adalet mülkün temelidir”.

Bu cümleyi artık kafamıza “mıh gibi” işledik. Bir ülkenin gelişmesi, kalkınması, ekonomik olarak büyümesi, sadece iktisat ilminin araçlarını kullanarak mı sağlanır?

Türkiye gibi “gelişmekte olan ülkelerde” ekonominin birçok faktörden etkilendiğini ifade edebiliriz. Bugün dünyamız bir pandemi belası ile uğraşmakta. Ekonomilerin bu süreçten yara almadan çıkmayacağı malum-u ilam durumu hâline geldi. Gazetelerden okuyoruz, televizyonlardan izliyoruz: Ekonominin hem yerel bazda hem de genel bazda pek iyi sinyaller vermediği.

Gelişmekte olan ülkelerin, küreselleşmenin doğal sonucu olarak, etkileşimde ve iletişim içinde olduğu ülkelere, iş partnerlerine, yatırımcılara güven vermesi gerekmektedir.

Artık öyle bir çağ içindeyiz ki... Bir bilim dalı olarak da, hayatın içinde karşılığını bulan pratikler açısından da, sosyal bilimlerin de fen bilimlerinin de birbirlerinden bağımsız olduğunu veya birbirlerini etkileme potansiyellerinin olmadığını ileri sürmek mümkün değil. Ekonomik değerlendirme yaparken de, siyasal öngörüde bulunurken de, bunların birbirinin etkileşim alanı içinde olduğunu gözlerden ırak tutmamak gerekiyor.

Bugün yine dediğim gibi, yıllardır içinde debelendiğimiz hususların içinde boğulup duruyoruz. Adalet... Hukuk... Yargı... Bunlar sadece kendi ilim alanlarıyla sınırlı disiplinler değildirler. Bunlarda yaşanabilecek değişimler, gelişmeler, kritik mahiyetteki kırılmalar, hem içeride hem de iletişim hâlinde bulunduğumuz yeryüzüyle ilişkilerimizde güven ve itibar kaybına neden olabilecektir.

İşte bu yüzden, siyasal hırslara ve ideolojilerin körlüklerine yarınlarımızı kurban etmeyelim.