Umudun çırpınışı!

Dönem kötü, aslında epeydir öyle.

Kötü şeyler olmakta yurdumun â fâ kında,

taşında, toprağında,

İçten içe yangınlar kopmakta insanların

hem iç hem de dış dünyalarında.

Ama yine de bilinmez ki hayat, umut adına,

bir başka ufuktaki güzel yarınlar adına

ümitvar bir ezgi

Ya da coşkulu bir şiir

düşürür mü dersiniz içimize?

Ta en derinlerimize

Bir Kavafis, bir Nazım, bir A. Arif şiiri

ya da bir Karaca, bir Joan Baez şarkısı gibi!

En bitik anlarda,

en olmaz denilen zamanlarda

Direnme ve dönüşüm adına

yürekleri şahlandıran...

Yoksa her şey için artık çok mu geç?

Gölündeki kuğuları simsiyah

Çiçekleri Nisan'da bile

Açar açmaz solmakta mı bahçelerimizin?

Kusarken herkes, her şeyini, her yere

masum çocukların sevinçleri üstüne de

Kusacak mı dersiniz 23 Nisan'larda 

Grapon kağıtlarıyla rengâ  renk balonlar bile

Geçmişin tüm kazanım ve değerlerini de.

Ve korkarım ki kar artık

hiç bembeyaz yağmayacak, üzerine

bu güzel, bu kocaman yurt bahçemizin!

783.576 kilometrekare. (*) 

(*)  Benzer bir serzeniş için bkz.: http://blog.milliyet.com.tr/zaman--artik-bir-duvar-olma-zamani--/Blog/?BlogNo=441229 

İ. Ersin Kabaoğlu,

24 Aralık 2013, Ankara