Umurumda değil dediğin zaman sen birinin umurunda olacaksın ki anlamı olsun

Çoğu kimselerin efelenmesinin alt yapısı yoktur; laf ola beri gele “umurumda değil” Tamam, güzel; peki sen kimin umurundasın? Kimse kendini aşağı düşürmek istemez, istemez de zaten aşağıdaysa…

Ya bu tam bir komedi… Kurban cellâdına diyor ki “umurumda değil” Canın onun elinde, nasıl umurunda olmaz! Ya da mesela ekmek almak için kapısında beklediği o yerin tek fırıncısına rest çekiyor ”ekmek vermezsen verme,  umurumda değil” Aç kalacaksın be adam, nasıl umurunda olmaz! Veya işçi patrona diklenir “işten çıkarman umurumda değil”

Başka güvendiğin patron ve başka yerde işin varsa bunu söyleyebilirsin. Değilse patronun kaş yıkması bile umurunda olur. Aslında her şey umurumuzdadır. Ayın on beşi gelmeden parası bitmiş umurunda değilmiş, ay valla çok inandım! Tırmalar; ama kuyruğu dik tutar!

Samimiyetsizliktir bu, biliyor musunuz? Olumsuz durumlarla karşılaşırız. Aldırmıyormuş gibi “sorun değil” deriz, “umurumda değil” deriz. Ya da birileri, bir şeyler (onlarla ilgili durumlar) aslında bizim için önemlidir de sözde önemsemeyiz; olayın/durumun bizi etkilemeyeceğini söyleriz. Yalandır bu; her şey bizi etkiler.

Ben böyle palavradan diklenenleri değil durumunu kabul edenleri seviyorum. Bir tanıdığım işten çıkarıldığı zaman koskoca adam karısının çocuklarının önünde ağladı. Çünkü iş bulması zordu ve bakması gereken bir ailesi vardı. Bazıları da  “umurumda değil” diyorlardı. İşe girmeleri uzadığı zaman bu dayılananlar muhtara fakir kâğıdı yaptırmaya gittiler. Ağlayan mı daha onurlu yoksa önce umurumda değil deyip zorda kalınca muhtara fakir kâğıdı yaptıran mı?

Hani Ağrı dağına sırtını yasladıysan “umurumda değil” diyebilirsin. Gelene rest çeker, gideni kovarsın. Değil mi ki Ağrı’ya sırtını yaslamışsın. Benim gibi baldırı çıplak biriysen hiç kimseye ve de hiçbir şeye “umurumda değil” diyemezsin.

Her şeyden ümidini kesmiş kimseler “kadere minnetim yok” derler ki bunların bu diklenişleri doğrudur. Kaybedecek şeyleri kalmamıştır zira. Ya çoksa diklenirsiniz, ya yoksa diklenirsiniz. Biz işte çevremizde kı… ında affedersin donu olmayan bazı kimselerin “umurumda değil” diyerek diklendiklerini ama mecbur kalınca bu kabadayılıklarından eser kalmadığını çok gördük.

Bence onursuzluk denilen şey bu olmalı… Diklenecek/rest çekecek durumun yoksa diklenme, durumun neyse o şekilde davran. Biz senin halini görür, seni o şekilde kabul eder yine saygı gösteririz. Önce “umurumda değilsin” de sonra yalvar; böyle daha mı onurlu?