Üstelik "kalp doktoru"

Bir süredir dükkana genç bir adam geliyor. Adamda surat acayip. Her gelişinde; "hoş geldiniz", "günaydın" veya "iyi akşamlar" derim, geliş saatine göre. Adam kendisi girişte bir şey konuşmadığı gibi, bu dileklere de yanıt vermez. Alışveriş yaparken de parayı ‘atar gibi’ uzatır.

Bu "adam", çok seyrek geliyor ama davranışı her zaman aynı. Hani, sorunu vardır, ya da o gün stres yaşamıştır falan. Ama aynı davranışlar sergilenince bu olasılıklar ortadan kalkmış oluyor.

Bu ‘yer tanrısı’na bir ders verme planları yapmaya başlamışken, bir rahatsızlık yaşadım. 200 nabızla başlayan rahatsızlığıma, hekim komşularım ‘PAT’ tanısı koydular. Kısa süre içinde de hastanede kontrolden geçmem gerektiğini söylediler.

Hastaneye gittim. Poliklinik önünde l3.30 da başlayacak, muayene sıramı bekliyorum. Diğer polikliniklerde muayene başlamasına rağmen biz 14.30 a kadar bekledik ve, koridorun ucundan bizim ‘yer tanrısı’ gözüktü. Beyaz gömlekli ve steteskopla bize doğru yaklaştıkça içim ‘cız’ ediyor. Yaklaştı ve yüz ifadeleri benim tanıdığım türden. Sıram geldi, içeri girdiğimde son hastasının istemine olumsuz yanıt verirken öfkeyle bağırıyordu: "Ben kalp doktoruyum kardeşim bu işi de ben bilirim."

Tüylerim diken diken olmuştu ama, yine de girip muayenemi olup çıktım.

Bir daha da hiç karşılaşmadık.

2001 Antalya