Uyanan halk, değişen Türkiye

İtiraf etmek gerekirse böyle bir coşkuyu, bu inanılmaz kalabalığı, bu anlatılması zor güzelliği izmir' den bekliyorduk. İşgal görmüş, düşmanını denize dökmüş, yıllardır CHP' nin ve ''Sol İdeoloji'' nin kalesi olmuş İzmir, bu sefer de üzerine düşeni fazlasıyla yerine getirdi ve işte 13 Mayıs 2007'yi tarihe yazdı. Bu anlamda, diğer şehirlerimizi ve yurttaşlarımızı da unutmamak kaydıyla, İzmir ve İzmirliler ile ne kadar gurur duysak azdır.

Çok değil bir kaç gün önce, özellikle bazı gazeteler tarafından Cumhuriyet Mitingleri ile Erzurum'daki AKP mitingi karşılaştırılmış ve AKP'nin gövde gösterisi olarak yorumlanmıştı. İşte tam da bu konu bu satırları yazmama sebep oldu. Bu kadar gaflete düşmemek gerekirdi oysa. Erzurum mitingi iktidar partisinin gövde gösterisiydi ve siyasi amaçlı bir mitingdi. Oysa Ankara, İstanbul, Manisa ve özellikle en son İzmir'de düzenlenen mitinglerin yüklendiği anlam farklıydı herşeyden önce. Adı üzerinde '' Cumhuriyet Mitingi''. Acaba bunu kıyaslayarak haber yapanlar bu ayırımın ne kadar farkındalar?

Dikkat çekilmesi gereken en önemli nokta; meydanlarda yürüyenlerin '' partisine'' değil, '' Atatürk''üne, '' Atatürk İlkeleri'' ne bağlı laik Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olmasıydı. Örgütsüz, parasız bir halk hareketiydi. Bir türlü bir araya gelemeyen, çıkarları nedeniyle birleşemeyen siyasal partilere inat, koskoca bir halkın elele tutuşmasıydı. Halkın siyasal partilerin etkisinde kalmadan meydanlara dökülmesiydi. Yabancı basında bile '' Halkın şimdiye kadar yaptığı en büyük güç gösterisi'' adı altında yerini buldu.

Türkiye yeni bir dönemden geçiyor. Eşi benzeri olmayan bir halk hareketi yaşıyoruz. Hiç bir parti mitingi ile asla kıyas kabul görmeyecek bir halk hareketi bu. Uyanan halkın hareketi. Bu noktadan sonra birleşmemekte inatlaşan siyasi partilere ve liderlerine önemli görevler düşüyor. Özellikle sol siyasi parti liderlerinin çok dikkatli olması gerekli. Bu liderlerin eğer halka karşı saygısı varsa ve gerçekten laik Türkiye Cumhuriyeti ve Atatürk İlkeleri'ne bağlı iseler birleşmeliler. Bu birleşmeyi halka karşı net bir biçimde gerçekleştirmeliler. Ülkenin çıkarlarını, kişisel çıkarlarından üstün tutarak.
İşte o zaman 57 yıllık kısacık ömrünü halkına vakfetmiş ulu önder Atatürk daha da iyi anlaşılacak, ülkemiz sürüklendiği karanlıktan aydınlığa doğru yürüyecektir. Hep birlikte, el ele.