Uzlaşı çağrıları...

Gerilimi, "Siyaset Sanatı " olarak tanımladılar; Ondan, büyük bir ustalıkla yararlandılar. Dilerim, "uzlaşma" bir "ara nağmesi" olarak, öteki kulaktan uçup gitmez...

Ülke, dar bir kadro ile yönetiliyor. Vekil sayısı çok olsa da, onların görevleri gerektiğinde oylamalara katılmaktan ibaret. Ülkenin kaderi bir şahsın iki dudağı arasında... Eksikler, yanlışlar olamaz mı? Elbette olur. İyi ki; halen ayakta duran hukuk sistemimiz imdata yetişiyor... Yanlışları işaret ediyor... Ediyor de, bizim "UZLAŞI" meselesi de, tam burada başlıyor. Hemen ayağa kalkıp, bütün hırçınlıkları ile yargıya saldırıyorlar. Sözcüler iftirada birbirleri ile yarışıyorlar. En ilginç olanını geçenlerde yaşadık. Sayın Kültür Bakanının söylediklerini hatırlayalım.

Aslında, hiç kimseyi "uzlaşıya" davete gerek yok. Herkes haddini, hududunu bilsin, mesele biter. Başta iktidar partisi olmak üzere bu ülkede yaşayan herkes yargıya saygılı olmalı, bu kurumları zan altında bırakmamalı. Suç işleyen ( kişi veya kurum) mutlaka yargılanmalıdır. Bu gereklilikler bilinmeyen şeyler değildir.O halde, bizi niçin oyalıyorsunuz? Niçin bunları yazmaya zorluyorsunuz... Belli ki , yankışlıklar var... Bir süre yargıyı sabırla bekleyeceğiz.

Bu ülkede, kutuplaşmalardan şikâyet ediliyor. Taraflar suçlanıyor. Tutuklamalar ifadeler vs. Bunların nedenlerine inmek, ülke bütünlüğü için gereğini yapmak varken, sadece susturmak ne işe yarayacak? Önemli fikirler varsa niçin değerlendirilmez? Taraflar birbirlerini dinlerlerse ortak noktaların bulunacağına inanıyorum. Çok kritik bir coğrafyada, çok önemli kararları verebileceğimiz bir zamanda, Yetişmiş beyin gücümüzden yeteri kadar yararlandığımız söylenebilir mi?

Şu veya bu şekilde birbirimizle didişsek de, aynı geminin içindeyiz. Gemi "demir tarıyor" nereye çarpacağı belli olmaz. Her konuda (Parti cıkarlarını bir yana bırakarak) birliğimizi pekiştirmeliyiz. Serinkanlı ve geniş ufuklu düşünme ile sorunları aşabileceğimize inanıyorum.