Var mı yok mu?

Vardın mı?

Vardım. Güzel bir yer burası. Yeşil, hava temiz, ahşap evler, dere, üzerinde köprüsü var. Ağaçlar var, komşular var. Hepsi vardılar, ben de vardım. Buraya vardım. Az önce ben yoktum. Onlar vardı. Ben vardım , onlar hala var. İyiki geldim, gelip varolanları gördüm. Buradakileri, burayı varedenleri, buraya çok önceleri varanları. Yok yok burada. Herşey var. Varlıkları güzelleştirmiş buradaki insanların ovayı. Arkada kocaman bir dağ var sırtlarını dayayabilecekleri. Bakmışlar ova dayamış, onlar da dayanmışlar. Dağ varmış, ova varmış, insanlar da varmışlar, oralı olmuşlar. Diğerleri de varmış, dileyen geri gitmiş, dileyen kalmış. Bir varmış bir yokmuş. Eskiden bir varmış bir yokmuş diyen yokmuş. Var mıymış?

Ne varmış?
Dağ.
Başka?
Ova, evler, ağaçlar, insanlar. nerde?
İşte burda!
Peki şimdi nerde?
Hala burda.
Görüyor musun gerçekten onları?
Evet, sen görmüyor musun!
Hayır yok onların hiçbiri, var değil onlar.
Ne peki? var mısın sen?
Varım işte burdayım.
Ben nerdeyim.
Burda.
Hayır değilim.
Dokunuyorum sana.
Ama yokum.
Rüya mı peki?
Bilmiyorum...