Varsın Olsun...

 

Günaydınlar olsun bir sabahtan selamlar olsun, tutunduğum satırlardan kalanlara bir merhaba olsun.

 

Hayat bir toz bulut misali savurlabilirken, yağmur kadar ağlatabilirken, uçuşan bir tüy kadar hafife alınırken; savruluşlarımız, tutunuşlarımız... Baktım bakmaya doyamadım, tozdum uçuşup ordan oraya savruldum, bir tüydüm istediğim yöne rüzgarla atladım. Var olandan çok oldurduklarından gülüşünün tadı, yaşandıklarından kurduğun hayat, hayallerinden istediğin düzen, kurduğun yarın var; varsın olsun güneşle dans ederken bulsam ya kendimi, enginden izlediklerim bir hayat çemberi, tozdan sıyrıldıklarım, toz bulutundan koptuklarım bir tüyde dans ettiğim; baksana kurduğumuz düzene baksana yarınlı çiçekli,böcekli gündüzüne.

 

Her savruluş aynı değilken, her acıyı aynı sananlardan olma, oldurma kendine yapma. Bak bugün oradan savrulan bir ben var bak pencerenden dışarıya, güneşle buluşmaya az kala,seni çağıran bir ışık var orada her savruluş aynı değildi yarına tutunmalarda çeşit çeşitti, güzelliklere uçuyordum oysa kurduğum yarınla, kuşlarla, aşkla...

 

Hafif hafif esintide yeşerttiğim yarın, hayatının altını üstünü birbirine sarmaladığım. Sen bakarsın aşağıdan ben bakarım yukarıdan aynı rüzgarda, aynı sembolü gördük mü farklı dünya? Oldurmak gerekse bir ipten, bir daldan, neyden olursa olsun başlatmak gerek başlayıp devamı getirmek gerek.

 

Gördüğün belki görmekten korkutuğun, olmazlarda kurduğun oldurmaktan kaçındığın. Savrulmaya izin versen belki bu sefer başka aleme gidiceksin, belki en çok istediğin gibi...

 

İşte toz bulutu olmaktan korktuğumuz,minik dünyalarda yağmurla ağlamaktan çekindiğimiz, her savruluşu bir bitiş sanıp olduramadıklarımız var bizim.

Varda var... 

Varsın olsun kuştur uçsun, hayalledir kurulsun, çok dert etme yarınla bir an evvel kavuşsun.