- Kategori
- Şiir
Vız gelir
Saygıdan söz etmiyor,
sevgiye dil etmiyor,
kendimize dil uzattırmıyoruz.
İkiyken bir oluyor,
beraber gülüp ağlıyor,
dünyaya beraber bakıyoruz.
Ben küçük bir fantastik kurguda,
o gerçekçi bir fanusta
yine de bulunabilecek en mutlu ortak yolda
varlığımıza şükrediyoruz.
Kimlerin uzanan ellerini kırıp,
uzattığımız elleri son anda geri çekip,
aldığımız kalp yarasından çok
dil yarasına ahdediyoruz.
Hiç kitap okumaz,
benim sevdiğim filmi izlemezmiş...
Canıma can katan oyken
gerisi dostun işiymiş.
Yok canımı sıkıyormuş,
yok arayıp sormuyormuş;
sesi kaç gün kulağımdayken
mühim değilmiş.
Beş seneye sığmayan aşkı
topraklarıma taşırıyor,
yaşlarla süslüyorken;
kim ne konuşuyor
kim ne düşünüyor
umurumda değildir.
Yar bana
ben yara varana kadar
açılan ağıza cihanım dar gelir.
E dünya küçük,
halim derdim büyükmüş
kime çok gelir.
Canım canıma doyduktan sonra
aç gözler tırıs gider vız gelir.