Ya beni de götür ya sen de gitme.

Deli ediyor beni ne demek sen gelemezsin!
Sebep?
Hamileliğim.
Ben karnı bununda tramplenden atlayanı da gördüm.
Bahane biliyorum sebep bu değil.
Tam 14 yıl önceydi. Bebek bekliyorum. Eşim bensiz ehliyet kursuna gidecek.
Öğrenciliğimiz süresince yapışık ikizler gibi her yere birlikte giderdik. Ne oldu da şimdi beni yanında istemiyor. Evlenince böyle işler değişiyormuş bilmiyordum.
Sebep Hamileliğimmiş bir şey olurmuş bana.

Onu küllahıma anlatsın biliyorum ki benim hep bir adım geride durmamı istiyor tipik erkek psikolojisi. İkna çabalarımın hepsi boşa çıkıyor. Ne diller dökmedim ki...
Hatta bir seferinde oturma odasında bir yerel radyo kanalını dinliyoruz
Şimdi ki gibi.her şeyin en ufağı makbul değil. Hayvani Müzik setleri o zaman yeni çıkmış bizde keyfini çıkarıyoruz. Bir süre sonra anons yapıldı.
Rujo dan sevgili eşine bir parça armağan geliyor ve bir notu var:
‘’Ya beni de götür ya sende gitme’’
Hiç bir zaman elinden bırakmadığı tornavidasiyla eski bir saati kurcalayan eşim başını kaldırıp bana baktı şaşırmasını bekliyordum ama
‘’Olmaz dedim ya güzelim sana ‘’dedi.

Birilerinin neyi yapamayacağımı söylemesi eskiden beri hasta eder beni.
İsteğimi gerçekleştirebilmem için biraz daha beklemem gerekmiş olsa da yıllardır çantamda kimlik niyetine taşıdığım bir ehliyete sahip oldum.
Sorun rekabet ve güç çekişmesi.
Evliliğin ilk yıllarında sıkça yaşanan Evlilik kurumunun patronu olma isteği.Çiftlerden birinin ilişkiyle ve yaşamla ilgili konularda karar alırken daha etkin olmak istemesi , kendi başına karar verip uygulaması ve eşini de bu kararı uygulamaya zorlaması. Tabii bir süre sonra her iki tarafın da keskin köşeleri törpülenir. Ama bu olana kadar bazen tarafların hırpalandığı da olur. Çözüm eşlerden birini ilgilendiren her konunun birlikte masaya yatırılması ve kararların ortak alınmasıdır.

"Tanrı erkeği yarattı ve adam etmesi için kadına verdi." derler ama bana sorarsanız aradan geçen bunca yıla rağmen Batı cephesinde değişen bir şey yok.