Ya o ya ben

O varsa ben yokum. Anlayışa bak sen. Bu ne istemezlik, bu ne kıskançlık, bu ne habislik böyle. Sen kimsin? Kendini altın mı sanıyorsun. Hani Âşık Veysel “Beni hor görme kardeşim, Sen altınsında ben çeç miyim” diyor ya. Aynen öyle.

Dergide, gazetede, panelde, tiyatroda rastlarsınız böylelerine. O yazarsa ben yazmam. O konuşursa ben konuşmam. O rol alırsa ben almam… Uzayıp gider böyle deli saçmaları. Şimdi sormak gerek bu bir tepkimi, yoksa değer belirleme mi? Tepkiyse tamam. Fakat bu anlayışla bir değer ölçüsü aranıyor, kişi kendini bulunmaz Hint kumaşı sayıyorsa, ya da sanıyorsa bu ifadelere bile değmez. Bu konudan daha fazla bahis abesle iştigalden öteye gitmez.

Rüzgâr esince inci yerde durur, tozlar uçuşur. Toz göğe erse de yine toz, inci ayakaltında da kalsa yine incidir. Kıymetinden bir şey kaybetmez. Elbette inci ile toz yan yana durmaz. Duramaz da. Ben hafifim yel görsem uçar giderim demiyor da, o varsa ben yokum diyor.

O varsa ben yokum diyenler var ya. İşte bunlar zaten yoklar. Kendilerinin farkında olunmasını istiyorlar. Bizim farkımıza varın diyorlar. Kendilerini var etmenin yolunu bu şekilde bulmaya çalışıyorlar. Güya değerliler ya. Ağır ol molla desinler kabilinden. Hani birlikten kuvvet doğardı, hani ben sen bir araya gelince biz olurduk. Hani hepimiz olunca daha güçlüydük…

Öyleyse…

Yani demem o dur ki kimse olmazsa olmaz değildir. Altının parıltısında ışığın etkisini yok sayamazsınız. Şimdi, altın mı ışığa ışık mı altına muhtaç denilebilir. İkisinin de birbirine ihtiyacı var. Işık varsa ben yokum diyen altın, bir taş parçası gibi karanlıklarda kalmaya, su varsa ben yokum diyen toprak kayalaşmaya mahkûmdur.

Kimse bir başına bir şey değildir. Un suyu, şeker yağı beğenmezse helva nasıl yapılacak? Yıldızlar bile yan yana gelerek samanyolunu oluştururlar. Deryalara ulaşmak isteyen damlalar derelerle, dereler, çaylarla, çaylarda nehirlerle buluşup birleşmek zorundadır. Bu anlamda kimse kerameti kendinden bilmemelidir.

O varsa ben yokum anlayışındaki “tepkiye” sonuna kadar evet. Fakat değer belirleme telakkisiyle yapılıyorsa o zaman “hayır” Demek o varsa sen yoksun öyle mi? Yolun açık olsun. Sana güle güle.