Yağmur

Yağmur, şehri ıslatıyor yine,

Hüznüme hüzün katıyor sanki

Tomurcuklara düşen yağmur taneleri...

Bizi düşündüm yine yağmuru izlerken,

Daldım gittim, iliklerime kadar işledi yokluğun,

Her bir damlanın bizi nasılda ayırdığını düşündüm sonra...

Kavuşmamak üzere koparmıştık sanki bağlarımızı o gün...

Sahi sende beni özlüyor musun her yağmur yağdığında?

Seninde sol yanında tarifsiz bir sancı yerleştiği oluyor mu hiç sonrasında...

Sessiz, sensiz düşüyor damlalar, yüzüme çarpıyor o yok diye diye...

Yağmur o günkü gibi ayrılığı çağırmasa ve sen yağmurun arkasından açan güneşteki,

Gökkuşağının tüm renkleriyle gelsen yeniden kollarıma...

Çocuklara aşık bir öğretmen olmakla birlikte çocuk psikolojisi ve gelişim uzmanı olan hayatını ço..