Yanında olamadığım için üzgünüm!

Tıpkı bu gece gibi serin bir bahar gecesi, 23 yıl önce Ankara'da...

Aylardır heyecanla beklenen bir yolcusu vardır kadının.

Özlemle beklenen, sabırla; canı kadar yakın, kanı gibi damarlarında...

Oysa bir kez olsun dokunmamıştır tenine, öpüp okşamamıştır doyunca...

....

Ne uzun gecedir bu gece, ne bitmez gecedir bu gece!

Kadın ağrıların kıskacında,kadın dayanılmaz zor sancılarda...

Soğuk duvarın yukarısındaki açık pencereden bakar alacakaranlığa;

Kocamış bir ağacın dallarını görür, sabah kuşlarının hüzünlü seslerini duyar,

Dağıtan acının anlık molalarında, şaşar farkettiği ayrıntılara!

...

23 yıl önce bir Hıdrellez Gecesi, açık pencereden, içli ezan sesi dolar odaya...

Tam da o esnada, tanyeri ağarmaya durur siyah gecenin ardında...

Kadın son kez inleyerek bağırır, bir tokat sesi duyulur, bir bebek ağlar ...
...

Koynuna bırakırlar onu, yeşil, zefiran kokulu örtülerin arasında...

Bebek hıçkırır, kadın mutluluk gözyaşlarında...

Göğsüne bastırır bebeğini şükrederken Tanrı'ya ve

inanamaz biraz önce onu bedeninde sakladığına...

"Hoşgeldin bebek! " der...

"Hoşgeldin!"

"Seni ne çok beklediğimden haberin var mı?"
...

23 yıl önce bu gece, böyle bir bahar gecesi..

Tam da gece güne durmuşken, tam da Hızır el basmaya dolaşırken!