Yaprağın hikayesi

Bir kavuşma bir ayrılıktı hikayem,

Bir ağaçla yaprağının hikayesi;

Yaprak konuşuyor bak dinle;;;

Mevsimlerden sonbahar,

Aylardan Ekim’di,

Bekliyordum sabırsızca,

Ayın ondördüyle, onbeşini bekleyen;

O andaki karanlığı;

Aslında kime göre karanlıktı;

Dünyaya veya annem ağaca;

Ama;

Bana gün doğuyordu;

Yıldızlardı güneşim;

Işığıydı bedenimi ısıtan;

Güneşimdi benim;

Özgürlük güneşim;

Ayrılık yaklaştı anne;

Bak işte bak kapıda;

Ağlama ne olur ben ağlıyor muyum;

Gülüyorum; gülüyorum;

Görüyorsun nasılda mutluyum;

Anne bırak beni;

Beklediğim rüzgarda geldi;

Oohh nede güzel sesi var;

Bırak sarmayı; sarmalamayı;

Elveda anne, elveda;

Yaşlandım artık sarardım;

Artık ilk çocuğun küçük yavrum değilim;

Büyüdüm her ne kadar gönlümde bir çocukluk olsa da;

Bırak beni; bak gidiyor rüzgar;

Bekle beni geliyorum;

Uff anne yettin…

Nede güzel kardeşim rüzgar;

Benim yeni yoldaşım;

Geldim; bıktım artık çocukluktan;

Büyüyememekten;

Nede güzelmiş demi kardeşim;

Oohh özgürlük nede hoş;

Ne kadar iyi…

Sadece kısacık bir zamandı;

Son bulmuştu özgürlüğü;

Son sözleriydi yaprağın:

Ne oluyor, neler oluyor;

Ne yapıyorsun kardeşim;

Atma ne olur atma;

Bırakma beni aç kurtlara;

Terk etme beni ölüme;

Ne olur ne olur;

Ahh aahh;

İmdat!

İmdaaat !

Duyan yok mu;

Heeyyy!!!

Anne; anneciğim; nerdesin;

Sen;

Seni çok özledim;

Çok özledim anne;

Rüzgar kardeşim;

Diyerek;

Düşüyordu uçuruma;

Gelmişti yolun sonuna;

Bir haykırış; bir ağlamaydı son nefesi;

Ufacık bir tın sesi gibi;

Özgürlük; özgürlüğüm…