Yarasın hayat

Bir rakı sofrasına gömülsek...

Su uyansa biz uyanmasak, ayılmasak...

Salınıp çıksa ay....

İçimize bahar dolsa...

Gecelerden çığ düşse dallarımıza...

Hişt diye seslensek zamana...

Buyur etsek masaya...

Oyalasak onu da...

Canımız ciğerimiz olsa zaman...

Yarasa bize hayat...

İsyan etsek...

Desek "Hani senin canındım, hani öbür yarındım, kolun kanadın kimdi, böyle mi olduk şimdi?"

Ama duyuramasak...

Dövünsek...

Bir sonraki kabusumuza kadar rakı sofrasına dönsek....