Yarın çok geç olabilir

Türkiye’nin en örgütlü kesimi ölçüyü kaçırmış menfaatçilerdir. Pek çok eylemin planlayıcısı ve uygulayıcısı onlardır. Ve onlar her yerdedir. Temel hedefleri bal tutup parmaklarını yalamaktır. Beyinlerinde hak, hukuk, adalet duygularının zerresi yoktur. Varsa yoksa kendileridir. Ulusal çıkarlarmış, ülke yararıymış, umurlarında bile değildir.

Onlar iktidar olmanın gücünü bilirler. O nedenle siyaset temel ilgi alanlarından birisidir. İktidara kim gelecek, iktidardan kim gidecek kokusunu herkesten önce alır, vaziyetlerini yeni duruma uyduruverirler.

Ha, siyasette dürüst insanlar yok mu? Elbette var. Ama onlar çoğu zaman böylelerince kuşatılmış ve tehdit altındadır.

Eğer o menfaatçiler siyaset yönetimine bu denli etki yapmasalardı Türkiye Cumhuriyeti’nin kaynakları bu denli israf edilmezdi. Yetmiş sente muhtaç bir ülke haline gelmezdik. Kişisel çıkarlar toplum çıkarlarının önüne geçmezdi. Türkiye bu denli kuşatılamazdı.

Şu an bile Türkiye’nin kanayan yarası kanamaya devam ediyor. Kilit noktalara öbeklenen menfaat çeteleri kurdukları dengenin bozulmasına izin vermek istemiyorlar. Küçük olsun, benim olsun mantığının altında yatan temel neden budur.

Herkesin muhalif olduğu bir ortamda etkili bir muhalefet hareketinin yaratılamaması herhalde sorgulanması gereken bir durumdur. Sinek avlayan esnafı, canından bezmiş çiftçiyi, kredi kartı cenderesinde sıkışmış işçiyi, memuru, emekliyi ikna edememek bir güven bunalımı olduğunun göstergesi olarak algılanmalıdır.

Burada namuslu vatandaşların hiç mi kabahati yok? Elbette var. Uzak durmak sorunlardan kurtulmak değildir. Eleştirmekle yetinip, gerçekleştirmeye katkı yapmamak var olan durumu beslemektir. Bu ülkeyi gerçekten seviyorsanız siyasete rağmen hiçbir şey yapamayacağınızın bilincinde olarak tavrınızı koymak, yerinizi netleştirmek zorundasınız.

Türkiye zor bir süreç yaşıyor. Ülkenin geleceğini ya bu ülkenin öz vatandaşları belirleyecek ya da başkalarının dümen suyuna girerek yavaş yavaş kendi ölümümüzü seyredeceğiz.

Cumhuriyetin temel niteliklerini korumak, çocuklarımıza aydınlık bir Türkiye bırakmak için;

Şimdi dargınlığı bir kenara bırakmak zamanı.

Dışlamak yerine kucaklaşmak zamanı.

Her sağduyulu vatandaşa gitmek ona “bu ülkenin size ihtiyacı var” demek zamanı.

Kişileri konuşmak yerine fikirleri konuşmak, doğru fikirleri vatandaşa taşımak zamanı.

Aksi halde yarın çok geç olabilir.

(Yeni Adana gazetesinde yayınlanmıştır.)