Yaşam gustosu

Yaşama atılan çengel

Sessiz bir gemide unutulmuş yıllarını sayıklayan derbederin , yaşam serüveninden edindiği mazoşist zevki, uykusuz gecelerin sonunda derin bir uykuya dalmış aylak birinin hırıltılı horlamasından duyulan hırpani ıstırabı anlayabilmek zordur. İç gıcıklayıcı homurtuları dinlemekle , geçmişin dayanılmaz nostaljisini yapmak içimizi yaksa da güncele çengel atmayanlar geleceğe tutunamazlar. Bu alengirli fırdöndünün girilesi girdabı içersinde neler neler vardır bilinmez, zaten bilsek de bir şeyler yapabilmek olası değil…?

Öylesine sevecen , öylesine gizemli bir yaşam serüveninin neresinden bakarsanız bakın bir türlü eskimemiş , yıpranmamış o güzelim yılların anısına saygı duymamak en hafif deyimle saygısızlık olur…!

En masum bakışıyla etrafı kolaçan eden dünün bıçkını , kendinden gizlemeye çalıştığı o mahrem duyguları içini burksa da onursal kişiliği onu utandırıp , ürkekleştirdiğini görmek latif bir duygu seline yol açtı dersem doğru ifade etmiş olurum.

Yaşam tahterevallisinin bir ucunda oturmak yetmiyor, onun iniş-çıkışlarına eşlik etmek asıl sorun ; bu gel-gitler sürecinin sizden neler alıp götürdüğünün farkında olmak en kötüsü de “ Olmak ya da Olmamak “ vecizesini yaşamsal skalaya yerleştirmek gerek; ki bu da Üzüm sirkesini Bordo şarabı zannederek içmek gibi sanal yanılgıdan çok banal ilkelliktir.

Şark kurnazlığının iflas etmeye yüz tutmuş felsefi çürümüşlüğü ,sivri uçları törpüleyerek halletme cin fikirliğini mazur göstermez. Hayatın olmazsa olmazı YAŞAMSAL GUSTOMUZU kaybetmek tutunacak tek dalımızı kaybetmekle eş düzeydedir.Her şeye ve herkese karşın yaşamsal ilkelerimizi zamana ve zemine göre değil kişilik özelliğimizin ifadesi olan düşünsel duruşumuza koşut belirlemek daha doğru bir yöntemdir.

Kafamızda kurduğumuz sanal ve kurgusal teorilerle değil gerçek hayatın verilerinden yola çıkmak başarıyı yakalamakta en önemli veridir.

Banal bir ilkelliğin girdabında debelenerek birilerine duyduğumuz ilkel kinler bizleri yönlendirmemeli ;yaptıkarımız yapacaklarımızım öngütleri olmalı , artık yaşamımızda keşkelere yer vermenin anlamı ve gereği yok…!

Geçmişimiz geleceğimizin aynası olabilmesi için, kendi iç çelişkimizden kurtulmak zorundayız . Ufak tefek menfaatler bizim çıkar çelişkimizi törpülemeli . Her gün günaydın diyerek aynaya baktığımız yüzümüzün; gittikce yaşlanmasından öte bizim gençliğimizden başka bir şekle dönüşmeye başladıysa oturup düşünmek gerek, ne oluyoruz ...? Diyebilme cesaretimiz var mı? Bizi biz eden ilkelerimizden uzaklaştıkça yarınlarımızın nasıl da kararacağını söylemeye gerek yok .

Aydınlık bir gelecek, karanlığa yakılan bir mumda gizlidir.…!