Yaşamak

İnsanlar neleri ıskalıyor yaşam boyu... 

Belki de sahip olmadığımız için üzüldüğümüz çoğu şeyi daha önceleri farkında olmadan avuçlarımızdan kaçırmışızdır. Hayatınızın aşkı yanınızdan belki de geçip gitmiştir. 

Belki de zengin olmak için önünüze çıkan fırsatı tepip geçmişsinizdir. 

Kariyeriniz için size sunulan ayrıcalıkları fark etmemiş olabilirsiniz. 

Hiç önemli olmadığını düşündüğümüz şeyleri kaybettikten sonra değerini anlarız. 

İnsanın evlendikten sonra annesine babasına ailesine daha fazla ilgi duyması da böyle bir şey değil midir? 

Erkekler evlenir annemin yemeği der durur. 

Kızlar evlenir annesini daha iyi anlamaya başlar. 

Yaşarken yavaş yaşamalıyız. 

Hani İnkalarla ilgili bir hikaye var ya. Meksika'da Inka tapınaklarına çıkmak isteyen Avrupalı bir grup arkeolog, birkaç yerli rehberle yola koyuluyor. Dağın tepesindeki tapınaklara giden uzun yolu, kısa bir sürede yarılıyorlar. Aynı hızla tempoyla biraz daha yol aldıktan sonra, yerliler kendi aralarında konuşup birden yere oturuyor ve böylece beklemeye başlıyorlar. Tabii Avrupalı arkeologlar buna bir anlam veremiyorlar.
Saatler sonra, yerliler kendi aralarında konuşup tekrar yola sonunda tepenin üstündeki görkemli Inka tapınaklarına geliyorlar.
Arkeologlardan biri, yaşlı rehbere soruyor, "hiç anlayamadım, niye yolun ortasına oturup saatlerce yok yere bekledik? "Yaşlı rehberin cevabı o kadar güzel ki;
"Çok kısa sürede çok hızlı yol aldık, ruhlarımız bizden çok uzakta kaldı. Oturup ruhlarımızın bize yetişmesini bekledik..."
dediği gibi… 

Her anın değerini vererek yaşamayı becermeli. O zaman akıp giden zaman içinde kaybolup giden fırsatlara farkındalık artacaktır. Durup düşünmeye ihtiyacımız var. Hiç düşünmeyen robot gibi yaşayan insanlar olduk. Tek tip yaşamlar , klasik hezeyanlar içerisindeyiz. Herkesin mutluluk kriterleri aynı doğrultu da…Ben de öyleyim. Değişmek istiyorum. Gördüklerimin yaşadıklarımın içinden farklı mutluluklar çıkarıp anı yaşayabilmek istiyorum. Bunun çaresininde slowmotion yaşamak olduğunda tereddütsüzüm. Ağır ağır her olayın anlamını kavrayarak, neden olduğunun neleri işaret ettiğinin nasıl sonuçlar çıkarılabileceğini irdeleyerek yavaş yavaş yenilip tadına varılan bir yemek gibi …Yaşam gurmesi olmak gerek… Bu çok sevdiğim şiiri paylaşmak istedim…. 

Fark Etmeli İnsan
 

Yazar: Can Yücel

Bir damlacık sudan
nasıl yaratıldığını fark etmeli.

Anne karnına sığarken
dünyaya neden sığmadığını
ve
en sonunda bir metre karelik yere
nasıl sığmak zorunda kalacağını
fark etmeli.

Şu çok geniş görünen dünyanın,
ahirete nispetle
anne karnı gibi olduğunu
fark etmeli.

Henüz bebekken
Dünya benim! dercesine
avuçlarının sımsıkı kapalı olduğunu,
ölürken de aynı avuçların
her şeyi bırakıp gidiyorum işte!
dercesine apaçık kaldığını
ve kefenin cebinin bulunmadığını
fark etmeli.

Baskın yeteneğini
fark etmeli sonra.

Azrail’in her an
sürpriz yapabileceğini,
nasıl yaşarsa
öyle öleceğini
fark etmeli insan.

Hayvanların yolda, kaldırımda, çöplükte
ama kendisinin
güzel hazırlanmış mükellef bir sofrada
yemek yediğini
fark etmeli.

Yaratılmışların en güzeli olduğunu
fark etmeli
ve ona göre yaşamalı.

Gülün hemen dibindeki dikeni
dikenin hemen yanı başındaki
gülü fark etmeli.

Evinde kedi, köpek beslediği halde
çocuk sahibi olmaktan korkmanın
mantıksızlığını fark etmeli.

Eşine seni çok seviyorum! demenin
mutluluk yolundaki müthiş gücünü
fark etmeli.

Dolabında asılı 25 gömleğinin
sadece üçünü giydiğini ama
arka sokaktaki komşusunun
o beğenilmeyen gömleklere
muhtaç olduğunu fark etmeli.

Zenginliğin ve bereketin
sofradayken önünde biriken
ekmek kırıntılarını yemekte
gizlendiğini fark etmeli.

Annesinden doğarken
tertemiz teslim aldığı gırtlağını ve
aşırı beslenme yüzünden sarkan göbeğini
fark etmeli.

Fark etmeliyiz çok geç olmadan
Ömür dediğin
üç gündür,
dün geldi geçti
yarın meçhuldür

O halde
ömür dediğin
bir gündür,
o da bu gündür.