Yaşlandıkça öğrenirsin zamanın değerini...

Yaşlandıkça öğrenirsin zamanın değerini... Boş yere düşmez aklar saçına insanın... Gençken ölümsüzmüş gibi gelen yaşam; giderek daha iyi öğretir insana, bir sonunun olduğunu...

Yaşlandıkça öğrenirsin zamanın değerini... Yaşlandıkça, çocuklaşır adam... Yaşlandıkça, daha bir mızmızcı, daha bir huysuz oluverir kadın... Ne yapsın. O da anlamaya başladı yaşlandığını... O yüzdendir bunca marazası...

Yaşlandıkça öğrenirsin ağacın yaşken eğildiğini... Yaşlandıkça, insan yaradılışının değişmezliğine aklın basar. Delinin bile kendi aklını beğendiği dünyada; hangi akıllı kendine kusur bulabilir ki!

Yaşlandıkça öğrenirsin; haddinle hududunu... Yaşlandıkça; depreşip durur korku ve komplekslerin... O sebepledir bebeğin masumiyeti... O yüzdendir ak saçlının tüm günahı...

Yaşlandıkça, gençleşmek istersin... Tek dileğin, daha az hata yapmak olur. Amma velakin; geçmiş olsun! Giden gün geri gelmez; eyyy Avanak Abdi!...

Yaşlandıkça, heyecanın azalır. Aklın ağır basar giderek... Yaşlandıkça; ya yavaşlar ya da tümden yoldan çıkarsın. 40'ından sonra azanı, teneşir paklasın! Elbet onun da bi çaresi bulunur.

Evrende bir zerre olduğunu, ancak yaşlandıkça öğrenirsin.

Yaşlandıkça, ya gitmek ister canın tümden... Ya temelli bağlanırsın dünyayla, yaşamaya... Ne gitmeye çalış zorla öte tarafa; ne zamanın geldiğinde kopmamak için yüzsüzlük et alemden... Her şey zamanında, gerektiği gibi olmalı...

Çünkü ne gelirken sordular sana, ne giderken hasbihal edecekler seninle: " Gitmek ister misin arkadaş oralara? " minvalinden...

Yaşlandıkça öğreneceksin bütün bunları... Ama bugünden yazdım ki, daha az zaman kaybedesin... Ve her şeyi, yaşlandıkça öğreneceğini bil yalnız...

Aceleye hiç gerek yok dostum... Herkes gibi, senin de gelir sıran... Sen hazmede hazmede yaşa ki bugünü; yaşlanmana gerek kalmasın yarın...

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.