Yavaşça ölenler...

Bu Pazar gününde "ölüm"den bahsetmeyeceğim tabii ki... Ama gerçekten yaşamak, yaşayabilmek için, ölümü de bilmek gerek. Ölümden bahsederek, ölümü düşünerek "yaşam"ı tanımak gerek, çünkü herşey zıddıyla gelişir.

Pablo Neruda'nın dilinden, yaşam ve ölüm... Ama amaç;YAŞAM... Yavaşça ölür onlar Yavaş yavaş ölürler Seyahat etmeyenler, Yavaş yavaş ölürler okumayanlar, müzik dinlemeyenler, vicdanlarında hoşgörmeyi barındırmayanlar. Yavaş yavaş ölürler, İzzetinefislerini yıkanlar Hiçbir zaman yardım istemeyenler. Yavaş yavaş ölürler.

Alışkanlıklara esir olanlar, her gün aynı yolları yürüyenler, Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler, Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyen, veya bir yabancı ile konuşmayanlar. Yavaş yavaş ölürler İhtiraslardan ve verdikleri heyecanlardan kaçınanlar, tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten kaçınanlar yavaş yavaş ölürler. Yavaş yavaş ölürler.

Aşkta veya işte bedbaht olup istikamet değiştirmeyenler, Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar, Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar. Yavaş yavaş ölürler. Pablo Neruda.