Yavrum seni kardeşin için doğurdum

İki insan birbirini sever, evlenir ve çocuk sahibi olmak ister. Peki neden? Dünyaya çocuk getirirken düşündüğümüz sebeplere baktım da bana pek bencilce geldi.

Birbirini seven iki insanın ayrılmaz ortak paydaları ve iki tarafın da mutlak sahiplendiği parça ya da sevgi çiçeği, aşkın tohumu, hayatımızın anlamı da olabilirdi ama maalesef genel nedenler şunlar yaşlanınca bize kim bakacak? Çevredekiler kısır diyecekler, artık yaşım geçiyor bir daha çocuk sahibi olamayabilirim, neslimin, soyadımın devamı, bir de erkek çocuğum olsun...

Benim sebebim abimin yanlız kalmaması. Bunda ne var her ailede ikinci çocuk ilkinin kardeşi olmak için dünyaya getirilir diyeceksiniz. Bana da böyle dediler. Bu sebebi duyduğumda inanın hiç iyi hissetmedim. Ailemi çok seviyorum. Onlar da beni. Durumun bununla hiçbir ilgisi yok.

Yine de insan dünyaya özel bir sebeple gelip etrafındakiler tarafından özel hissettirilmek istiyor. En azından çocuklarımızın yanında bu tür konuşmalar yapmayalım. Bizim için en değerli varlıklar olan çocuklarımızın dünyaya geliş sebebi sevgiyi ve hayatı paylaşacak ve hatta birşeyler öğrenebileceğimiz harika insanların yanında olabilmekten başka ne olabilir? Belki de bilmeden yaptığımız sevgiyle karışık bu bencillikten hemen vazgeçmeliyiz. Kalabalık güçlü bağları olan bir aile olmak harika birşey. Bununla birlikte sahip olduğumuz çocuklarımızı sevginin vücud bulması için dünyaya getirmeli böylece sevginin sürekli olmasını sağlamalıyız.