Yeğen

Boğazın serin sularını ve tarihi ihtişamıyla İstanbul silüetini de arkalarına alarak yeğenini arkadan kucaklayıp sıkısıkıya sarılarak çekilmiş fotografını paylaştı sosyal medyada çocukluk arkadaşım aynı zamanda kan kardeşim Emel ve şöyle not düşmüş fotoğrafın altına;

- Hazinem..

Belli ki sevmenin ötesinde bir bağ var aralarında hala ve yeğen arasında..

Meta'nın çokca öne çıktığı ve ilişkilerin bu denli bozulduğu böylesine bir dönemde duygu yüklü insan kalabilmek sevgi gücünü önde tutabilmek her insanın harcı değildir.

Her insan koruyamaz değerlerini.

"Hazinem!" güçlü bir sevginin ifadesidir tek kelimeyle..

Sevginin hangi türünü ararsanız o hazinenin içinde mevcuttur.

Emel asil bir ailenin çocuğudur. İyinin  kötünün güzeliğin farkındalıklarını fazlasıyla fark edebilen öngörüsüne son derece güvendiğim dostum arkadaşım kardeşimdir. Yirmi gün benden küçük olan Emelle burçdaşız aynı zamanda. Bu yüzden düşüncelerimiz çok örtüşür onunla..

İyi ki varsın Emel. İyi ki seni tanıdım. İyi ki yarım yüzyıldır taa ilkokul yıllarından beri seninle kardeş gibiyiz.

Herkes kendinden bilir ki yeğen çok seviliyor. Tarif de edilemiyor bilirsiniz..

Koşulsuz seviliyor yeğen..

Peki ya yeğenlerin teyzelerini halalarını dayılarını amcalarını sevmelerine ve onlara olan bağlılıklarına ne yorum getirirsiniz?

Elbetteki karşılıklı duyguların tezahürü'dür ama yeğenleri en fazla anne veya babaları yönlendirmekte olduğunu düşünüyorum..

Anne veya baba çocuğunu ne şekilde yönlendirirse çocuk ona göre yönlenir zira çocuk için anne ve baba tanrıdan sonra en büyük güç dayanaktır.

Mesela babam hayatta olmayan amcamı sevmem için beni sessiz sedasız yönlendirmiş olacak ki çalışma masamın başında babamın değil amcamın fotografı yer almakta.

Şekilde değil yürekte bağlı olduğumu hissedebiliyorum her daim.

Beş yaşımdan itibaren amcamla birlikte manifatura dükkanında yanında büyüdüm ve babama bir şey sorduğumda "amcana sor o bilir" mantığıyla beni her defasında yönlendirir ben de amcamı örnek alırdım. Onu kaybettiğimde adeta deprem olmuştu her yan. Babamın vefatında o denli etkilenmemiştim.

"Amca baba yarısıdır" boşuna dememişler!