Yeni, yeniden RoboCop

Yönetmen: José Padilha

Oyuncular: Joel Kinnaman, Gary Oldman, Michael Keaton.

İlk RoboCop’un 1987’de vizyona girmesinden sonra sinema,TV ve bilgisayar oyunlarında Cyborg dalgası patlamıştı. Filmin görsel yeniliği yanında işin etik yönü de ilgi çekmişti. Gelecekte sistemin kirli işlerini akıllı robotlar halledecekse, onların hatalarının sorumluluğunu kim üstlenecekti ? Robot bir hata sonucu bir çocuğu öldürecek olursa sorumlu kim olacaktı ? Politik sistem mi yoksa üretici firma mı ?  RoboCop 2014 versiyonu da bu soruya odaklanıyor.

Yıl 2028, patlamada bedeni yanmış polis memuru Andy Murphy’nin sağlam organları üzerine monte edilen robot, Detroit sokaklarında suçlu avlamaya başlar. En büyük sorun çalışan bir beyni dolayısıyla ruhunun ve duygularının olmasıdır. Bu durum hata oranını azaltırken, emirleri uygulamada zorluklar çıkarır. Üretici firma dopamin salgısını azaltarak, duygu kısıtlamasına gider. Artık sadece bir makinedir. İnsan yönü dumur edilir.

Orijinaline sadık senaryoda Brezilyalı yönetmen José Padilha, Cyborg üretimini etik açıdan sorgulamaya, polis suçlu işbirliğine ve medyanın faşizan pompalamasına odaklanıyor. Aksiyon sahnelerini görüntü kirliliği yaratmadan, temiz bir görsellikte veriyor. RoboCop kıyafetinin çalışan akciğer ve beyin dokusu üzerine giydirilmesi, bu kadarının insan olmak için yeterli olduğunu göstermesi iyi bir ayrıntı. Samuel Jackson bir kez daha farklı surat yaratmayı başarıyor. Son dönem filmlerinde her film yeni bir saç stili bulmayı başarıyor.

RoboCop’un ilkinden bu yana geçen 26 yıl içinde Cyborg/Siberkinetik konuları üzerine o kadar çok film seyrettik, konuda o kadar ilerledik ki, tekrar başa dönmek bugün Anadol’a binmeye benziyor. Arada ne filmler geldi, geçti : Azınlık Raporu, Matrix, Brazil, Gattaca, I Robot, Surrogates… Yine de eli yüzü düzgün bir tekrar. Nostaljik bilimkurgu seyretmek isteyenleri tatmin edecektir.