Yeniden dünyaya gelsem kadın olmak istemezdim!

“Yeniden dünyaya gelsem kadın olmak istemezdim”

Bu cümle eşinden şiddet gören her 100 kadından 54 ünün ortak düşüncesi.

Kadının, belki de sırf kadın olduğu için yaşadığı mutsuzluk, karşılaştığı haksızlık, ayrımcılık, şiddet...

**Her 100 kadından 47 sinin şiddete uğradığını,

Evli her 2 kadından birinin eşi tarafından şiddete uğradığını,

Evli, boşanmış-dul her 100 kadından 47 sinin eşi tarafından fiziksel, 67.4 ünün sözlü şiddete uğradığını,

Eşine şiddet uygulayan her 100 erkekten 38 inin çocukluğunda ailesinden şiddet gördüğünü,

Eşinden şiddet gören her 100 kadından 48 inin çocuğuna şiddet uyguladığını,

Kadınların evlenme yaşı düştükçe eşinden şiddet görme oranının arttığını,

Eğitimsiz kadınların daha çok şiddet gördüğünü,

Eğitimsiz erkeklerin daha çok şiddet uyguladığını,

Ailenin aylık gelirinin artmasıyla şiddet görenlerin oranının azaldığını,

Eşinden şiddet gören her 100 kadından 29,4 ünün intihar etmeyi düşündüğünü,

Veee...Şiddet gören her 4 kadından birinin “kol kırılır yen içinde kalır” mantığıyla, yada yeniden şiddet görmek veya öldürülmek korkusuyla kimseye bir şey söylemediğini,**

Biliyor muydunuz?

Araştırmacı Adil Gür’ün Milliyet için 42 il ve 126 ilçede 3252 kadınla yüz yüze görüşerek yapmış olduğu bu büyük araştırmanın sonuçları karşısında dehşete düşmemek mümkün mü?

Araştırma sonuçlarına bakınca görülüyor ki; kadına şiddet bir bölgenin veya kültürün değil tüm ülkemiz kadınlarının ortak sorunu ve şiddet ne yazık ki toplumun her katmanına yayılan bir virüs…

Hele 2002-2011 yılları arasında 4.410, 2012 yılının ilk 6 ayında 100 ün üzerinde kadının hunharca katledilmiş olduğunu öğrenince, kadına yönelik şiddete duyarsız kalabilmek mümkün mü?

Durum o ki;“kadına yönelik şiddet” olgusunun kadın-erkek tüm toplumu saran sosyo-ekonomik koşullar, politik gelişmeler ve kültürel etkenlerle birlikte değerlendirilmesi gerekiyor ve bu bağlamda öncelikle büyük bir eğitim seferberliğine gidilmesi şart görünüyor.

Kadına yönelik şiddetin ve sonuçlarının ortadan kaldırılması için; toplumsal cinsiyet eşitliği anlayışının tüm ana plân ve proğramlara yerleştirilmesi, siyasal iktidarın ilgili tüm kurumlarıyla sorumluluk üstlenmesi ve diğer sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği yaparak, şiddeti önleyecek sosyal politikaları acilen yaşama geçirmesi beklenti ve umudu ile;

 “Kadına Şiddete HAYIR!  Kadına Şiddete HAYIR!  Kadına Şiddete HAYIR!”