Yeniden merhaba hayata

Yeni bir başlangıç yaptım kendime doğru. Yitirdiğim, sakladığım, kaybettiğim ne kadar 'ben' varsa 'bana' dair, hepsini yeniden kucakladım büyük bir sevgi ve özlemle. Bu, yeni doğmuşluk hissi öyle iyi geldi ki!!

Her şey aslında doğru yer ve zamanda hayata karışmayı bekliyor. Tam da tükenmişlik noktasında öyle bi giriş yapıyorki hayatın ortasına.. Tam isabet dedikleri bu olsa gerek. Yaşayarak deneyimlenen her şey muhakkak ki insan hayatının kar hanesine eklenir. Doğruyu da, yanlışı da hissederek yüreğimizde, duyumsayarak her bir hücremizde ve özümseyerek pişiriyoruz benliğimizde. Tüm bunlar bir kenara, diğer taraftan yıpranan her bir duygu ağırlık yapmaya başlar bir süre sonra insanın ruhunda. Öyle dayanılmaz bir hal alır ki..  Artık yapacak bi şey kalmadığında, sessizce oturup bir köşeden hayatımızı izlemekten başka, birden kucağımıza düşüverir hayat armağınımız. İşte o an' da tıpkı karanlık bi odanın perdesinin arasından sızan güneş ışığını farkediveririz. Güneşin yeniden doğmakta olduğu, çiçeklerin yendiden açtığı, ılık bi esintiyle değdi mi tenimize; yüzümüzde kocaman bi gülümsemeyle görebildiğimizde yeniden o parlayan ışığı, hayat orda, tam da o saniyede yeniden başlamıştır bizim için..

Eğer hayat armağınınız yollanmışsa size, sizi size hatırlatmışsa yeniden, o flu yoldan çekip çıkarmışsa sizi bir anda, gözleriniz yeniden mutluluk ışığı saçmaya başlamışsa eğer ve gülümseyişiniz içtense kalın orda!! Koruyun o frekansı; çünkü bu, hayatta insanın başına yalnızca bir kere gelir!!