Yine ellerimiz yüreğimizde...

Ortadoğu'nun kan gölüne dönmüş topraklarında artık Mehmetçik de var. Kamuoyu yoklamaları, internette yapılan anketler % 70-80 civarında "Lübnan'a Mehmetçik göndermeye hayır" demesine rağmen, meclisimiz onayı verdi, Mehmetçik Lübnan'da görev yapacak. Yıllarca İsrail'e karşı mücadele veren Sn.Necmettin Erbakan başbakan olduğu dönemde, İsrail savaş uçaklarının Türkiye hava sahasında eğitim uçuşu yapmasını da kapsayan ilk askeri anlaşmayı imzalamıştı. Aynı çizginin devamı olan AKP grubu da İsrail'in menfaatlerini kollayan bir plan dahilinde Lübnan'a asker gönderiyor. Tarihin küçük bir cilvesi diyebiliriz buna.

Lübnan neresidir? Yemen'e yakın mıdır? Giden gelir mi? Telefon çeker mi?Havası, suyu, toprağı, rüzgarı nasıldır? Şimdi analar bu gibi sorularla sabahlara kadar elleri yüreğinde bekleyecekler. Ne uğruna olduğu bilinmeyen bir savaşta, "insani yardım" etiketi altında, İsrail sınırını kollayacak olan Birleşmiş Milletler(BM) gücüne katılacak Mehmetçik.

Bu görev ordumuzun 14.dış görevidir. Hepsinde olduğu gibi bu görevde en layıkı ile yapılacaktır. Kore savaşında olduğu gibi bizi en tehlikeli cephelere "Anzaklar gibi" sürselerde Anafartalar'da, Conkbayırı'nda, İnönü'de, Afyon'da olduğu gibi kahramanca görevimizi yaparız. Madalyonun diğer yüzünde ise Lübnan halkının özellikle müslüman toplumun bizi isteyip istemediğidir. Türk askeri artık Lübnan'da taraftır. BM barış gücü komutanının verdiği emir ile hareket edilecektir. Buna Hizbullah'la olası çatışma riski dahildir. Sayın Başbakanımız "öyle bir emir olursa birliğimizi geri çekeriz" diyor. Öyle bir emir verilirse, yani Türk askerine çatışma emri olursa, acaba Ankara'nın tavrı beklenir mi? Hiç sanmıyorum.

Bosna'da, Somali'de, Afganistan'da biten bir savaşın ardından gerçekten insani bir amaçla göreve giden ve bu görevi en üst düzeyde yerine getiren Mehmetçik'imizi Lübnan'da nelerin beklediğini bilmiyoruz. Çünkü "savaş baltaları toprağa gömülmedi" henüz. Açıklanmış bir ateşkes, bir barış ortamı sağlanmış değil. Dolayısı ile tarihsel süreçte olduğu gibi askerlerimizin başına Ortadoğu'da yeni felaketler de gelebilir.

Falih Rıfkı Atay'ın "Zeytindağı" kitabı bu anlamda da okunması gereken bir kitaptır. Ortadoğu coğrafyasında bizim askerlerimize nasıl bakıldığını, o topraklardan nasıl çıktığımızı anlatan ibretlik bir tarihi belgeseldir. Ne yazık ki basında yer alan "hükümet 1 Mart tezkeresinin rövanşını aldı" gibi haberleri gördükçe de üzülmüyor değilim. 1 Mart tezkeresi yabancı bir ülke askerinin Türk topraklarına konuşlanmasını ve Türk toprakları üzerinden askeri harekat yapmasını öngörüyordu. Reddedilmesinden doğal bir şey olamazdı zaten ve reddedildi. Şimdi bu neyin rövanşı anlam vermek mümkün değil.

Bütün dualarımız sınır boylarında, denizlerimizde tetikte bekleyen Mehmetçik'lerimizde olduğu gibi Lübnan'da görev yapacak kardeşlerimizle. Allah Mehmetçik'in ve ailelerinini yardımcısı olsun.