Yoksa sen

Az önce mecburi görev anlarımdan bir tanesini yaşıyordum. Yeni bir kitap okumaya başladım gayet ( mecburen) hevesli bir şekilde, iki sayfaya yakın okudum kafamdaki tilkilerle beraber; Sonra içerden yüksek bir ses duydum (okuma hevesim alt üst oldu)
- Emreeeeee!.. ( emre küçük kardeşim)

Babamın herzamanki haklı bağırmaa sesi...
çocukluk yıllarıma gittim hemen geri döndüm...
yetti zaten...
( konuyla alakalı, çeşitli baskın kalmış duygularım var yeterince.)
Okumaya ayırdığım dikkatimi döndüğümde bulamadım. Neyse..

Okumadan - yazmaya hızlı bir geçiş yapıyorum. başım kazan, şuan kendimi suçluyorum; insanların dengesizlikleriyle. Doğruyu arıyorum, bu yöntemde eksiklikler olduğunu hissediyorum, doğru olanı bulamadığım için. Doğruyu arıyorsam eğer, ortada bir yanlış var demek. Yanlıştan yola çıkmak geliyor aklıma... Bu demek oluyor ki elde var bir doğru .)

Eğer ortada bir hata varsa, bir şekilde olayın kahramanlarından biride sen isen, kendinden yola çıkman için bu iyi bir fırsat.
-Doğru tektir.( Doğrudan kastım ''hakikat'')
Kişiden kişiye değişen tek doğru ahlaki yargılardır. Hadi kendinden yola çıkmaya başla.. İnsanlar en çok kendilerini severler. Kendine bir yardımın dokunsun öyleyse iyice bir düşün. Bu hatanın tam olarak neresindesin? Rahatla biraz, korkma yalnızsın, iyi düşün. Kendinle yüzleş..

Hani derler ya ' Kişi kendinden bilir işi ' itiraf vakti geldi. Kendi kendine fısılda bu doğruları, çok cesursan haykır... Gelelim hataya.
Ortada bir hata vardı; bir ucu da sana dokunuyordu.Önemli olan hangi ucu değil sana dokunan. Artık tanımadığın ortakların var. Hatadan yola çıktık doğruların peşindeyiz. Doğruyu bulmak için doğru soruları sormamız lazım.
- neden ben ?
( hayır bu yanlış bir soru )
- Bu hatanın içinde ki 'BEN'in yeri ?
(Bu doğru bir soru)