Yol kenarında ağlayan çocuk tuzakları!

Ankara'daki büyük alışveriş merkezleri genelde Konya ve Eskişehir yolu güzergahları üzerindedir.
Anlatacağım olay çok profesyonelce düşünülmüş ve büyük paraların kazanıldığı duygu sömürüsü iğrençliğidir.
Bir kaç ay önce otomobilimle Konya yolunun Eskişehir yolu bağlantısı kıvrımında ilerlerken kenarda ağlayan bir çocuk görmüştüm.

On yaşlarında bir çocuk simit tablasını yere düşürmüş simitler yerlere saçılmıştı.

Arabalar üzerlerinden geçtiği için hepsi de parçalanmış haldeydiler.


Dörtlü flaşörleri yakarak durmak zorunda hissettim kendimi.

İçim parçalanmıştı.

Kaç tane simit vardı tablanda diye sordum.

Hıçkırıklara boğularak otuz tane amca dedi, babam duyarsa beni döver.

Zararı karşılığı olan yirmi ytl uzattım ve hemen uzaklaş buradan diye de tembihledim.

Tehlikeli bir noktada duruyordu çünkü.

Tamam amca derken soğuktan titriyordu.

Acelem olmasa yakında bir yerden mont falan almayı bile düşünmüştüm.

Hatta sonradan kendi montumu neden vermedim, yeniden alırdım diye kızmıştım kendime.

Yapılan iyilik anlatılmaz inancıma bağlı kalarak bu olaydan hiç kimseye bahsetmedim.

Bir kaç hafta sonra başka bir yolda bir başka çocukla karşılaştım.

Manzara aynıydı, sadece bu defa halka tatlıları yerlere saçılmıştı ve o çocuk da ağlıyordu.

Aklım karıştı o anda.

Yanlış mı görüyorum diye düşünürken oradan epeyce uzaklaşmıştım.

Bir kaç gün sonra bir gazetenin Ankara eki bu haberi geçiyordu.

Yol kenarlarında ağlayan çocuk tuzaklarına dikkat.

Bilgilerinize sunulur........