Yolun sonu

Kapkara bir karanlığa doğru ilerlemekteydim

Baktım ki karanlıklar içinde güneş kaybolmuştu

Zifirilikte bir sigara yaktım boşluğa doğru

Oysa ben ne kadar yağızdım bir zamanlar

Ağzımdaki dişlerin her birisi dolgusuzdu

Bembeyaz ve inci gibi bir kalbim

Herşeyimle sığınabildiğim bir annem ve babam vardı

Heyhat

Bugün farklı bir evrende yaşıyordum oysa

Üstümdeki tüm kıyafetler kirlenmişti

Masumluğumdu altımdaki bezim

Şimdi kirliye atılan bir bez parçası, donum

Dondum, üşüdüm karanlıkta

Bacaklarımda takatsizlik

Sakallarım yoksa beyaz mıydı

Karanlıkta seçilemiyorlar da

Bugün kaç defa geçmişe yolculuk yaptım

İstemsizce karımı aldattım düşlerimde

Yani kalp kırdım, ah aldım

Ders verdim işletme işletmeye dair

Organize ve yönetim sorunları üzerine

Soğuktu içinde ilerlediğim karanlık kuyu

Gitmeliydi oysa bir yerlere

Kesinlikle varmalıydı karanlık da olsa

Tam da yolun sonuna...