Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Ekim '07

 
Kategori
Güncel
 

Yorumsuz

Yorumsuz
 

Birincinin şokunu atlatamadan diğerlerinin kara haberi gelip gönül kafesimize saplandı, kör bıçaklar gibi. Ateş sadece analarının değil, bütün annelerin, anne olan, olmayan bütün kadınların, bütün erkeklerin, bu ülkenin bütün babalarının, kardeşlerinin, ablalarının, ağabeylerinin yüreğine birden düştü top yekûn.

Sözün bittiği yerdi orası... Dillerimiz tıutuldu...
Söyleyecek söz bulamadık çünkü; bu güzel çocukların kanlarına basıp girdikleri yataklarda, gözlerini uyku tutabilen sorumlu/ sorumsuzlara... Kimi sesli, kimi sessiz çığlıklarla yırtıldı yüreklerimiz.

Böyle günlerde dili tutulanlardan oluyorum ben de genellikle. 21 ve 17 yaşlarında iki delikanlının annesi olarak söyleyecek tek kelime bulamadım olan bitene. Değil blog yazmak, yazılan bloglara yorum yazmakta bile zorlandım. Yaptığım yorumlarda 1000 karaktere bir türlü sığamayan çenem kitleniverdi, Amerika kapılarında izin bekleyenlere dehşetimden ve utancımdan...

Yukarıda anlattığım nedenlerden dolayı, birşeycikler yazasım yoktu doğrusu. Alıntı yapmayı da pek sevmem. Ama bu sabah mail kutuma gelen bir mesaj ile üyesi olduğum bir sitedeki gruplardan birine atılmış bir şiir beni o kadar duygulandırdı ki; İlk kez belki de son kez, iki alıntıyı sizlere de ulaştırmak istedim.

Mesaj bir sağlık ve güzellik merkezinden yollanmış aslında. Orada çalışan genç doktorlardan biri, (sanırım müessesenin mesaj sorumlusu) bayram seyran olunca, böyle arada bir telefonuma ya da mailime hoş mesajlar gönderir, müşteri memnuniyeti için. Bu defa acı ve gözlerimi yaşartan bir mesaj yollamış. Üstelik müşteri memnuniyeti gibi bir derdi yok bu defa. Bir doktor arkadaşından gelmiş bir maili herkese dağıtmak istemiş belli ki... Mesaj şöyle;

Hakkari dağ komando tugayında görev yapan bir plastik cerrah arkadaşımın mailini sizlerle paylaşmak istedim;

Şu an Hakkari dağ komando tugayı 30 yataklı seyyar hastanesinde askerliğini yapan bir meslektaşınız olarak, bugün yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak istedim;

Hepinizin malumu olan o hain saldırı sonucu yaralananlar hastanemize geldi. Ve ilk müdahalelerini yaparak durumu kritik olanları GATA ya sevk ettik. Yaralıların içinde bir tanesi vardı ki, şahit olan diğer yaralı askerlerin anlattığını sizlere iletmek istedim!

İlk roketatar saldırısında ayağından yaralı (maalesef ampute etmek zorunda kaldık) bir şekilde yatan bu Mehmetçiğe yaklaşan PKK lı terörist, teslim ol diyor!
Bunun üzerine Mehmetçiğimiz; mağrur bir şekilde, sen Türk askerinin ne zaman teslim olduğunu gördün şerefsiz diyor!
Maalesef hain terörist yerde yatan askerimizin kafasına tek kurşun sıkıp, başka mevzilere doğru yöneliyor.
Olayın üzerinden saatler sonra, hala aktif çatışma alanında olan bu askerimiz çok büyük zorluklarla çatışma alanından alınarak hastanemize getirildi.
Az önce ameliyatından çıktığımız bu askerimizi ameliyat edip hayatını kurtaran cerrahi ekipte olmanın kıvancını duyuyorum, vatan sevgisinden daha yüce bir sevginin olmadığına bir kez daha tanık oldum

Saygılar

Şiir içinse bir açıklamaya gerek yok. O zaten büyük ustanın şiiri. Her yazdığında olduğu üzere; bu şiirinde de hem o günü, hem bu günü birebir yazmış.

Şehitler

Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
mezardan çıkmanın vaktidir!

Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
Sakarya'da, İnönü'nde, Afyon'dakiler
Dumlupınar'dakiler de elbet
ve de Aydın'da, Antep'te vurulup düşenler,
siz toprak altında ulu köklerimizsiniz
yatarsınız al kanlar içinde.

Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
siz toprak altında derin uykudayken
düşmanı çağırdılar,
satıldık, uyanın!

Biz toprak üstünde derin uykulardayız,
kalkıp uyandırın bizi!
Uyandırın bizi!

Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
mezardan çıkmanın vaktidir!

Nazım Hikmet RAN

ACI NOT:
Bu mesajı;
Olayı duygularının en yüksek noktasında ve sıcağı sıcağına yazan doktor kardeşimin hiç bir imla hatasına dokunma gereği görmeden ve aynen o anın heyecanı ile yazdığı gibi buraya aktardım...

 
Toplam blog
: 54
: 1158
Kayıt tarihi
: 22.06.07
 
 

7 Ocak 1960... Hayatın öğrettiği herşeyi okumak ve yazmak için buradayım.....