Yumruk

Haberlerden habere açılan radyomuz, birinden ses gelen perdeli, diğeri üzerinde şehir isimleri ve sayılar olan bir adamın koltuk altına sığacak kadar büyük bir kutu gibiydi adeta. Önünde oldukça büyük dört tane düğmesi vardı. Odanın başköşesinde, duvardaki iki demir üzerine konulmuş tahtanın üzerinde dururdu. Pil yoktu –veya- bulmak zordu. Sadece ajans vakti açılır, evdeki herkes susar, pür dikkat haberler dinlenirdi.

Yılların alışkanlığı, şimdi Tv’lerde haberleri kanal kanal elimde kumanda aleti zıplaya zıplaya kaçırmadan seyrederim.

Yine oturdum Tv’nin başına, AKP gurup toplantısını gösteriyor. Milletvekili sırasına oturmuş bir adam görevlilerce ikna edilmeye çalışılıyor. Adam direniyor. Başka bir görevli geliyor, o da epey dil döküyor. Ama adam yine kalkmıyor...

Derken, Türk Malı dizisinde Erman Kuzu’nun sık sık gösterdiği yumruk gibi bir yumruk, direnen adamın göğsünde patlıyor. Neye uğradığını anlayamayan adam, yaka paça kolu kıvrılarak salondan dışarı çıkarılıyor. Öbür kanala geçiyorum, aynı. Öbür kanala geçiyorum, aynı….

İrkiliyorum. Canım yanıyor. Korkuyorum.

Biraz sonra, kürsüde konuşan Başbakanı dinliyorum. Gurup sıralarında oturan Roman vatandaşlara sesleniyor; “ İlle de Roman olsun, ister taştan çamurdan olsun, o da Allah kuludur, her kim olursa olsun.”

Bundan sonra, haberleri seyretmeyeceğim..!