Yüreğinden korkma

Çoğu kez insanlardan duyarız; aslında herşeye sahibim, evim, arabam, işim, eşim ve çocuğum var ama nedense bazen bunlar yetmiyor, içimde bir boşluk var sanki, insanoğlu işte isteklerinin sonu yok doyumsuzum galiba diye kendisini suçlarlar;

Oysa bu insanlar hiçbir zaman gerçek isteklerini elde edememişlerdir. Toplumun onlara sunduğu ahlak anlayışına ve doğrularına göre davranarak, toplumdan dışlanmamak ve onlardan kabul görmek için hep kendini engellemiş, onu mutlu eden şeyler ayıplanmış, onun özgürce kendi doğrularının peşinden gitmesinin yanlış olduğu, diğer insanlar ne der, ayıplarlar gibi hep kısıtlayıcı engellerle karşılaşarak kendi içindeki sesi bastırıp, o sesin dışarı çıkmaması için sürekeli beyninden yüreğini komutlar verip mutlu olması için o sesin derinlere gömülmesi geretiğine inanır ve nihayet gün geçtikçe daha da derinlerde kalır.

Sonra toplumun gerçek ve kabul görmüş bir üyesi olarak, herkesin hoşuna gidecek kararlar vermeye çalışarak artık diğerlerinin hayatını yaşamaya başlar. Ailesi çok hoşnuttur çocuklarının herkes gibi davranması, topluma çok iyi uyum sağlaması onlara gurur verir, çünkü çocukları normaldir toplum onları kazanmıştır.

Belli bir süre böyle yaşamak hoşuna gider, ailesinin ve diğer insanların övgüsünü almaktan mutlu olur. Ama bir müddet sonra yüreğinin derinliklerindeki ses, gerçek kendisinin bu olmadığını söylemeye başlar, o sesi artık yok edemessin, ya sesi dinleyip gerçek kendini yaşayarak mutlu olursun, yada kendini kandırmaya devam edersin.

Kendisiyle yüzleşen, gerçekten ne istediğini bilen, cesur insanlar her zaman mutluluğu yakalayacaklardır. Yüreği ile sürekli savaşan insanlar mutluluğu yakalayamazlar, çünkü yürekler sevgi ile beslenirler, savaş onları yok eder. Sevgiye kapılarımız daima açık olursa etrafımız da hep aydınlık kalacaktır. Sevginizi hiçbir şeyden esirgemeyin, sevgi dağıttığınız sürece mutlu olursunuz. Hayat yaşanması gereken bir gizemdir, çözülmesi gereken bir problem değil.

Sevgiyle kalın