Yüzde yüz gerçek bir protez diş hikâyesi

Giriş Bölümü

Dişlerimin büyük bir kısmı dökülünce, kalanları da söktürüp, Emekli Sandığı’na bağlı bir emekli olarak buradaki hastahânede protez diş yaptırdım. Ölçü mölçü derken protez diş ağzımın içine itinâ ile oturtuldu. 49 TL de paramı aldılar. İlk günlerde ağzımda ikinci bir ağız taşıyorum hissine kapıldım. Sonraları alışırım derken, baktım yemek yerken dişlerim ağzımda ‘dansöz’ gibi oynamaya başladı. İçime ‘Asena’ girmişti sanki ( ! )

Baktım olmuyor diş yapıştırıcısı kullanarak çözüm aradım. Eskiye oranla iyi idi. Ara sıra konuşurken ‘tıslasam’ da artık o kadar kusur ‘kadı kızının dişi’nde de olurdu.

Bir gece kütüphânemde sabaha kadar okumuş, sonra da uyumak için diğer odaya geçmiştim. Protez ağzımda idi. Mutfağa gidip su dolu cam şişeye koymaya üşendim. Yatağımın yanındaki masada bulunan peçeteden birkaç parça koparıp protezimi ona sardım. Vurdum kafayı yattım.

İkindiye doğru kalktım. Başucumdaki masaya baktım. Protez dişlerim yok. Arandım, tarandım ama nâfile. Hanım da bayram vesilesiyle babasının yanına Tekirdağ’a gitmişti. Çocuklara sordum. Onlar da görmemişlerdi benim altın değerindeki protez dişlerimi.

Epey bir zaman öyle gezdim. Çiğ köfte, karaşimşek, karnıyarık, süzme yoğurt, haşlanmış karnabahar, haşlanmış patates, haşlanmış tavuk, sulu köfte, mantı vb. yiyeceklerle öğünleri idâre ettim.

Geviş ( ! ) getiremediğim için işkembemde ( ! ) ve def-i hacette problem yaşasam da aldırmadım.

Gelişme Bölümü

Olmuyordu böyle. Bir ay geçmişti ki yenileme süresi için bilgi sâhibi olmak istedim. Hastahâde çalışan eski bir öğrencim aracılığıyla protezi yenilemem için 4 yıl geçmesi gerektiğini öğrendim.

Bir gün yolda karşılaştığımız bir diş hekimine durumu anlattım:

-Protezi kaybettiğini söyleme. Alışamadım, de. Garantisi 1 sene. Süre dolmamışsa yenisini yaptırabilirsin, dedi.

Oysa bir ‘eşeklik’ yapmış protezimi icat eden ( ! ) hekime dişlerimi kaybettiğimi söylemiştim daha önce.

O da bana:

– 800 TL’ye yakın bir ödeme ile yeni bir protez yaptırabilirsin, demiş, garantiden vb.den hiç bahsetmemişti.

( Veremezdim o parayı. Çünkü hem param yoktu, hem de param olsaydı da vermezdim. Yeni proteze vereceğim o parayla 50’ye yakın kitap alırdım.)

Aklıma ‘özelde’ protez yaptırma fikri geldi. AÖL’de 4 sene okuttuğum şimdi diş hekimi olan eski öğrencimi aradım. ‘Kemiksiz’ 2500 TL’ye olur, dedi. Dedi de 2500 TL nerede? “Cep delik, cepken delik.” Kevgir gibiyim. Hem o parayı ‘özel’e vereceğime 100’den fazla kitap alırım. Çünkü kitap okumak için diş gerekmiyor.

Sonuç Bölümü

Bundan sonraki çabalarım (hâlâ cevap gelmediğine göre birinden) da boşa çıkınca, dişsiz bir hayat sürmeye karar verdim.

Şimdiden sonra dişsiz yemek yemenin zorluklarına göğüs gereceğim. Kendime yeni yeni ‘yumuşak’ ‘bol sıvılı’ yemek çeşitleri üreteceğim. 3,5 – 4 yıl sonra da – Kim öle, kim kala? – yeni protez için hastahâneye gitmeyeceğim. Dişşiz hayat kaderim, kaderimse çekerim, deyip kabulleneceğim durumumu ve buna katlanacağım. Hem de diş fırçasından, macundan, tüpü 18 TL olan diş yapıştırıcısından ve dişleri fırçalarken harcayacağım zamandan tasarruf edeceğim.

Yaşasın protezsiz hayat ! Yaşasın dişsiz hayat !