Zaman şiirleri.2: Alın götürün bu adamı

Alıp götürün bir araba sopa atın
Bodruma atın üç gün kalsın
Oradan çıkartın üç gün ıslatın
Belki o zaman aklı başına gelir.

Belki bu adamı asmak zamanıdır.

Yok bir türlü adam olmayacak
İçki dersen, bunda; kadın kız bunda
Yalancılık, talancılık bunda, en iyisi
En iyisi bunu burmalı, yok olmayacak

Belki de bu adamı sallandırmalı.

Herkes ona nasihat etti,
Kimseyi dinlemedi dağlara çıktı
Üstelik Ayşe’ye defalarca aşık oldu
Kafasını durmadan taşlara vurdu.

Yok bu adam adam olmaz, asılmalı.

Ne zamandır söylüyoruz, bu adam
Bir toplum düşmanı. Zaten herkes söylüyor
Oysa bu adam kimi , kimseyi dinlemiyor
O kadar acı çekti, bir türlü inlemiyor.

En iyisi , bu adamı , kurşuna dizmeli.

Oysa gençliğinde ne güzeldi
Bahçıvanlık yapar insanları severdi
Ne güzel kızıl güller yetiştirirdi,
Bir de güzel “iyi sabahlar” derdi.

Ne oldu bu adama, derdi neydi
Yoksa , adam bu hale aşktan mı geldi?