Zihin Neye Yarar?

Zaman hızlıca geçiyor ve yılın son haftasına geldik. Bir seneyi daha geride bırakırken kim bilir neleri aşıp bu zamanlara gelebildik. Ya da yeni yıla hangi umutlarımızı sakladık.

Gündemimde o kadar çok konu var ki acaba neyi anlatsam diyorum. Şu an gökte asılı duran muazzam dolunayın da etkisi var sanırım.  Bu dönem hayatı gözlemliyorum. İnsanların pek çoğunda,  entelektüel sahtekarlıklarını matematik kılıfına sokup nasıl yutturduklarını her zaman görmek mümkündür. Kimimiz yutmaz ama yutmuş gibi yapar karşındakini incitmemek için, kimimiz anlayamaz ne dediğini o kişiyi çok bilgili sayar gözünde devleştirir. Neden önemsiz ayrıntılara takılıp kalıyoruz da, muazzam etkilerinin açıkça görülmesine rağmen, olasılık dahilindeki büyük olaylarla ilgilenmiyoruz? Takıldığım noktalara bakıyorum da o kadar saçma şeyler ki. Beni yavaşlatan performansımı düşüren etken buymuş diyorum.

Daha iyisini yapabilecek potansiyelimiz olduğunu biliyorsak bu durumu bir düşünsek güzel olur. Hayatın bir avuç dolusu önemli şokun kümülatif etkisinden ibaret olduğunu görmek çok kolaydır. Ben olağan şeylerle ilgilenmemeyi öğrendim.  Eğer bir arkadaşımızın karakteri, ahlaki değerleri ve meziyetleri hakkında fikir sahibi olmak istiyorsak, gündelik yaşamın güllük gülistanlık koşullarında değil, zor koşullar altında neler yaptığına bakmamız gerek. Ya da eskilerin dediği gibi tatil ya da alışverişe çıkmak kişiyi tanıtır. Uzaktan bakıldığında hepimiz iyiyiz ama zor bir durumda ne tepki veriyoruz. Önemli nokta orada gizlidir. Zaten bildiğimiz bir şey bize fazla acı vermez. Bilmediğimiz noktalardaki güçsüzlüğümüz canımızı yakar.

Zihnimiz neye yarar? Elimizdeki kullanma kılavuzu yanlış olsa gerek, zira zihnimiz düşünmeye ve iç gözlemlerde bulunmaya pek elverişli görünmüyor. Soyut olanı küçümsüyoruz, hatta şiddetle kınıyoruz. Oysa zihnimizin ne büyük yetenekleri var. Halen keşfedilmemiş sırları var. Einstein’ın beynini inceliyorlar halen. Oradan oraya kaçırılan beyni halen gündemde. Belki de nice yetenekler var aramızda ama arada kaynayıp gidiyorlar. Belki de var olan potansiyelleri söndürülüyor. Takdir edilmek ciddi bir motivasyon sağlar.

Takdire inanmadıklarını ve emekle emeğin ödüllerini birbirinden ayrı tuttuklarını içtenlikle söyleyenler bile aslında takdir edilmekten büyük bir haz duyarlar. Etrafımızda güzel bir şey gördüğümüzde bunu dile getirsek o kişiyi anlık mutlu etmenin ötesinde o kişiyi daha çok desteklemiş oluruz. Etrafımızda zaten enerjimizi düşüren yeterince şey varken birilerinin hayatına bir mum yakmak gibi düşünün.  Sanırım fazla karışık bir yazı oldu. Ama orjinalliğini bozmak istemedim. İçimdekiler bunlardıJdolunayın etkileri nedeniyle olsa gerek. İçinizdeki güzelliklere ket vurmadığınız mutlu hafta sonları dilerim.

Sevgilerimle…