Zor iş anne baba olmak

Anne baba olmak giderek zorlaşıyor . Bir yandan oradan oraya koşuşturmayı, uzun çalışma saatlerini gerektiren iş yaşamı , yorgun ve gergin eve ulaşılmasına neden olan zor şehir yaşamı.

Diğer yandan da çocukların gittikçe artan okul yaşantısına, güvenliklerine dair kaygılar.Çocuklarının okul yaşantısına dair soruna sahip olmayan ebeveyn yok gibidir. Eğer bu şanslı azınlıktaysanız, a rkanıza yaslanın ve” ayyy ne biçim çocuklar varmışşşş bizim hiç böyle sorunlarımız yok şükürler olsun” diyerek tadını çıkarın, hatta böyle sorunlarınız var mış gibi hayal etmeye de çalışabilirisiniz. Ancak diğer mutsuz çoğunluk ise;ne yapmalıyım “Bu çocuk bi türlü şu işi kavrayamadı, her yolu denedim hala işin içinden çıkamadık ” demekte….

Evet yaşamamızın gerçekleri diyebileceğimiz bu tür okul ve okula dayalı sorunlar yaşayan pek çok aile var…

Bu aileler çocuklarına nasıl yaklaşmalı ve nasıl davranmaları konusunda yardıma ihtiyaç duymaktadırlar.

Her yolu denedim diyen ebeveynler aslında şunu demek istiyorlar ” İstediği her şeyi alıyoruz/yapıyoruz ya da kızdık olmadı, sevdik olmadı, ceza verdik olmadı…”

Ortada ebeveyni çözümden uzak tutan durum ise şudur… Çözüm ebeveynde değil, çocuktadır. Çözümü ebeveyn değil çocuk bulmalıdır.

Bugüne kadar neler yaptığımızı bir hatırlayalım… Çocuğumuz için kararlar aldık, araştırmalar yaptık, dershanesi için okulu için özel dersi için, hobileri için , rehber öğretmeniyle randevusunu bile biz aldık.

Bunları yaparken çocuğumuz ihtiyacını fark etmedi, zorlanmadı, bedel ödemedi…ödevini yapmadığında, öğretmeni aradık azar işitmesin diye, defterini kitabını evde unuttuğunda koşup getirdik üzülmesin diye. Ama, o sorumluluklarını öğrenemedi… Şimdi ise diyoruz ki sınava şurada ne kaldı hala şöyle böyle.

Tekrar etmekte yarar görüyorum ki; çözüm çocuktadır ve sorunu onun fark etmesi ve yardımı onun talep etmesi gerekmektedir. Ebeveynin yapabileceği ise bu noktada çocuğunun sorununu fark etmesini sağlamaya çalışmaktır. Yapabileceği en önemli ve en etkili şey budur…Çoğu ebeveyn kolay olanı tercih etmekte ve ısrarla da sonuç almadığı halde bu davranışı sürdürmektedir .Akıl vermek, nasihat etme, yani konuşmak. Bu yol kolaydır. Neden kolay çünkü bu yollardan biz de geçtik ve biz biliyoruz o da bu söylediklerimizi yapsın yeter….

Önerimiz ise daha zordur. Çocuklarımızın sorunlarını fark etmelerini ve bir şeyleri değiştirmek için çaba göstermelerini sağlayacak farklı yollar bulunmak. Evet gerçekten bu zordur, zorluğu da düşünme gerektirmesinden kaynaklanmaktadır. Düşündüğünüzde ne kadar yaratıcı olduğumuza şaşıracağımızdan eminim. Şimdiden neler yapabileceğinizi düşünmeye başlamanız daha hızlı yol alabilme şansınızı arttıracaktır.

“Aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar elde etmeyi beklemek aptallıktır “der Einstein..

Farklı, denemediğimiz, çözüme götürecek yeni yollar düşünelim..