Zor kış şartlarında onlar da yaşamaya çalışıyor..

Her yerde kar var şimdilerde, hava geceleri daha da soğuk. Çetin kış şartları yaşamı ağırlaştırdı. Bizler sıcak evlerimizde, yumuşacık yataklarımızda derin derin mutlu mesut uyurken ayaza kesmiş sokaklarda sıcak ve kuytu bir köşecik arayan sokak hayvanları belki de aç bilaç geziyorlar. Belki karınlarını doyurabilecek bir şey arıyorlar çöpleri karıştırıp.

Sokaklarda karların üzerinde kıvrılıp titreyerek uyumaya çalışan bir köpeği fark etmiyoruz bile çoğu zaman. Yaşam telaşımız içinde yanından öylesine geçip gidiyoruz sanki görünmezlermiş gibi. Bazen korkup kovarak tiksiniyoruz belki de tekmeliyoruz. Üşümüş ve aç bir kedinin korku dolu gözlerine belki de onu kovarak karşılık veriyoruz. Onlar ise sevmek için bile elinizi uzatsanız bile korkudan siniyorlar ve ürküyorlar.  Acıyarak üzülerek bakanlarımız bile onlar için hiç bir şey yapmamanın ezikliğini duymuyorlar.Ama onlar soğuktan donarak ölme tehlikesiyle karşı karşıyalar. Bizim ise insanlığımız buz tutmadan onlar için birşeyler yapalım.

Biz karnımız tok ve sıcak evimizde yaşarken, onlar üşüyorlar, kendilerine yiyecek bulamıyorlar. Anlatamıyorlar, konuşamıyorlar. Sadece yüzünüze bakan bir çift göz var ama anlayacak olana. Bazen yazın eğlence olsun diye eve alınan köpekler sonra sokağa terk ediliyorlar. Onlar zaten kendi başlarına yaşamaya alışık değilken bir de aç ve soğukta kalıp perişan oluyorlar. Yaşam mücadelesi verirken vahşileştikleri de oluyor. Bu hiç adil değil.

Halbuki bizler yemek sofralarımızdan artanları belki de çöplere döküyoruz onlara bile muhtaç olanları hiç düşünmeden. Herkes kendi hayatına dalmış kendi yiyeceğinin peşine düşmüşken, aç kalanların halinden anlamıyor. Lokantalarda tabaklarda bırakılan yemekleri, çöpe atılan ekmekleri düşünürseniz onlarla kaç sokak hayvanı doyar hesap bile edemezsiniz. 

Her şeyin üzerini kar kaplamışken ve buz tutmuşken olanı bile görmüyor bulamıyorlar onlar. Hayvan severler onlar için su kapları ve yemekler koyuyorlar ama yeterli olmuyor. Bir avuç gönüllünün yapacağı şey elinden geldiği kadardır.

Ne olur, evlerimizden artan yiyecekleri onlara verelim doysunlar. Soğuk kış şartlarında suyun da donduğunu düşünerek sokaklara parklara çöp kutularının yanına uygun yerlere bir kap içinde su ve mama koyalım. Bahçe kapılarını hatta varsa garaj kapılarını açık bıraksak, onlar da kardan yağmurdan sığınabilecekleri bir köşe bulup kıvrılıp uyusalar ne çıkar. Neyimiz eksilir. Kuşlar için ekmek kırıntıları koyalım pencere kenarlarına, atacağımız ekmekleri ıslatıp uygun yerlere bırakalım.

Bunları yapmak için sadece hayvan sever olmak gerekmiyor, insan olmak yetiyor. Bu insanlığın gereğidir. Doyurduğunuz bir sokak köpeğinin gözlerindeki minneti okuyun, size öyle iyi gelecekki. Bir kedinin başını okşayın bakın, sevgiyle karşılık verecektir.

Sevgi ekersek sevgi biçeriz. Sevin onları, koruyun, sevmiyorsanız da ne olursunuz zarar vermeyin.

Tabağımızdaki yemeği, sırtımızdaki giyeceği paylaşmak için zengin olmak da gerekmiyor. Zenginlik yürekte biter. Üstelik hayvanları sevenler insanları da daha sıcak severler.

Hep sevgiyle kalın…