''Mehmet Akif'ten... Şırnak Şehitlerine...''

Şu kalleş saldırı nedir? Var mı ki dünyada eşi? Çalı dibinden arkadan saldırıyor dördü beşi...

Ne hayasızca saldırıdır, his yoksulu, sırtlan kümesi... Açılmış hapisi, yahut kafesi... Sırt vermiş cılız Amerikalı...

Yediği ekmeğe ihanet etmiş; kimi yamyam kimi ne bela... Döktü kanındaki esrarı hayvancasına...

Maske yırtılmasa hala bize afetti o yüz... Avrupalı denilen kahpe, hakikat yüzsüz...

İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek... Şüheda gövdesi bir baksana dağlar, taşlar...

O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar... Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor...

Bir hilal uğruna YA RAB...! Ne güneşler batıyor...! EY BU TOPRAKLAR İÇİN TOPRAĞA DÜŞMÜŞ ASKER...!

Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer...

SANA DAR GELMEYECEK MAKBERİ KİMLER KAZSIN? GÖMELİM GEL SENİ TARİHE DESEM, SIĞMAZSIN...

BU TAŞINDIR DİYEREK KABE'Yİ DİKSEM BAŞINA... Ruhumun sesini duysan da geçirsem mezar taşına...

Sen ki gaflet içindekileri boğuyorken hüsran, kahbe mermiyi göğsünde parçaladın. Sana oldum hayran...

Sen ki tarihe yazılsan taşacaksın... Heyhat...! Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...!

Ey şehid oğlu şehid... İsteme benden makber...! Sana kucağını açmış bekliyor Peygamber...