''Mustafa'' Filmine Gittim

O' na bir tek annesinin '' Mustafa'' dediğini, yaşadığı bir çok olaylar nedeniyle duygusal , mağrur, hırslı bir yapıya sahip olduğunu öğrendiğimiz, Mustafa Kemal Atatürk’ün insani yanlarını anlatan, ’’Mustafa’’ filmine nihayet bu gün gittim.

Sinema salonundan çıktığımda yüreğim bir tuhaf buruktu. Filmin bir çok sahnesinde, boğazımda bir düğüm, ağladım.

Kazandığı savaşlardan sonra, Cumhuriyetin kuruluşundan sonra, hatta devrimlerini yaparken en yakınında olanların Ata’yı, yalnız bıraktıklarına ağladım belki de.
Yapmak istediklerini büyük bir cesaretle, tıpkı ‘’devrim’’ dedikleri gibi hızlı bir zamanda hayata geçirmiş, halkının batı medeniyetlerinin seviyesinde olmasını istemiş ve bu uğurda gecesini gündüze katarak kafa yormuş bir adamın ‘’hilafeti kaldıracak.. kaldırıyor..kaldırdı.. ‘’ sonucuyla ondan uzaklaşmalarına içim yandı.
O gün ki şartlarda mecburen, tek parti sistemiyle yürütülen Cumhuriyet rejiminde Atatürk, diktatör gibi gösterilmiş olsa da, bunun gerekçelerini de gördüm filmde.

Tamam, Atatürk yalnızlığını paylaşsın diye son zamanlarında hasta olduğu halde sigara ve içkiyi artırmış , eğlence ve zevkine düşkün olmuş olabilir. Ama, filmde konu öyle güzel açıklanmış ki ne gözüme battı, ne de ‘’Ataya yakışmamış’’ diyebildim.

Sadece içinde bulunduğu ruh haline üzüldüm .

Karanlıktan korkmasına şaşırmadım...Cephedeyken bir kadına mektup yollamasını hiç ama hiç yadırgamadım.

Ve Anadolu halkının içinde olduğu durumu gördüğünde söylediği bir cümle çok manidardı ; ’’Biz koşarak giderken, ardımızda bıraktıklarımızı ihmal etmişiz’’
O anda duyduğu hüznü ta içimde hissettim.

Bir cümlesi de şuydu ; ’’Koskoca ordulara hükmeden adam, bir kadını idare edemedi’’...
Ve bu sözleri de tartışılacağa benzer; ... Atatürk’ün kendisini çılgınca alkışlayanlar için “Aynı kalabalık yarın bizi linç de edebilir” demesi. ..“Kürtlere yerel özerklik verilmelidir” söylemi de polemiklere neden olacaktır. O zamanın şartlarında söylenen bu sözleri birileri mutlaka kullanacaktır.

Filmi izleyen hiç kimsenin sanmam ki yüreğindeki Ata sevgisinden bir azalma olmuş olarak o salondan çıksın.

Aksine daha da artmış, daha da bir sever çıkıyor insan. Onu daha iyi anlıyor.

Atatürk’ ün de etten kemikten bir insan olduğunu, her insan gibi onun da zaaflarının, hırslarının olduğunu gördük bu filmde.

Bu film bir savaş filmi değil !

Kahramanlık destanı hiç değil !

Adı üstünde ; ’’Mustafa’’

Yalın haliyle, günahıyla, sevabıyla bir insan ‘’Mustafa’’

Mutlaka görmenizi tavsiye ederim. Önyargıyla değil, insan ‘’Mustafa’’yı görmek için gidin.

Ben gittim, gördüm ve onu daha çok sevdim.

(''Mustafa'' filmiyle eleştirilen filmin yönetmen ve sanaristi Can Dündar' ı kutluyorum. Tıpkı ''Sarı Zeybek'' te olduğu gibi.)