''ÖSYM tesadüfleri sever. ''

Herkesin de bildiği gibi gündemimizdeki konu YGS. 

Daha Ygs için bir yılım olsa da 'şifreleme' olayından sonra ben de büyük bir yıkım yaşadım. Çünkü canımdan çok sevdiğim, bir yıl boyunca sınav çalışma bahanesiyle yüzlerini ayda bir kez gördüğüm arkadaşlarım da bu sınavın mağdurlarından. Belki sizin de kızınız /oğlunuz, arkadaşınız, kardeşiniz, yeğeniniz bu mağdurlardan, belki de 'mağdur olmayan'lardan.(Şunu belirtmeliyim ki, 'mağdur olmayanlar'dan kastım tamamen şifreleme yöntemiyle soruları çözen şahıslardır. Kendi emekleriyle iyi netler çıkaran kişilere yönelik değildir.) . 

Geçenlerde Ygs'ye giren arkadaşlarımla yemeğe gittik. O gün de Ygs'ye karşı yapılan miting vardı. O'na sordum. ''Neden katılmıyorsun mitinge? Sen de sesini duyur.'' dedim. Ancak hiç beklemediğim bir cevabı aldım O'ndan. '' Yürüyüşe gidip sesimi duyurmaya çalışsam ne olacak? Sesimi sadece benim gibi mağdur olanlara duyurabileceğim, başkaları da duyacak ama duymamazlıktan gelecek. Ygs'yi unuttum artık, onu düşünmeye vaktim yok, çalışmam lazım.'' dedi. Ve ben sustum. Çünkü diyecek hiçbir sözüm yoktu.Sonuna kadar haklıydı. Şifreyi kullananlar ve buna sebep olanlar rahat rahat dolaşıyor fakat bir çok genç artık Ygs'yi düşünmüyordu bile. Sonuçta hiç bir şey yapılmayacaktı. Sınavın iptal edilmesi? Hayır, bana göre iptal söz konusu bile değildi. Kitapçıkların teker teker kontrol edilmesi? I-ıh, yaklaşık 1 milyon (belki daha fazla ) kitapçığı kontrol etmeleri imkansızdı. Tek bir sonuç vardı . O da çok acıydı ... Sonuç neydi biliyor musunuz ? Sonuç, çocuğuna test kitabı almak için iki gün evine ekmek götüremeyen babanın, sınav yerine gitmek için taşıt bulamayıp 5 km yürüyen öğrencinin, hayalleri olduğu için durmadan çalışan arkadaşlarımızın hayal kırıklığıydı.