" Veda" niyeydi ki? Dost Sakin Koşar beyefendi için...

Veda yazısını okumak bizi o denli yalnız ve hüzünlü bıraktı ki…  Ne olmuştu? Onlar içsel özellikler, değişimler, yenilikler, ancak   daha çok yalnızlaştırılarak yapılmamalı.  Yalnız kaldı, gazetelerimiz, yalnız kaldık… Sakin bey mizahi dalda dalında düşündürücü  özellikleri ile,  tek yazar. Köşesine alıştık…

Veda etti, ama ne kadar dayanabilir bu ayrılık bilemiyorum. Sakin bey olmadan,  ne Devrim,  ne Demeç,  ne Yatağan ve  Bodrum gazetelerinin tadı olabilir,  diye düşünmekteyim.

Ancak biliyorum ki,  Sakin bey Ulusal gazetelerde yazıları büyük bir keyifle okunacak, izlenecek bir köşe yazarı.

Biz Sakin Koşar’ı yanı  başımızda,  içimizde bulmaktaydık.  Anadolu Gazetelerinin büyük emek ve çabayla çıktığı şu günlerde…

Durmadan koşan, habercilik  nitelikleriyle DEMEÇ’le bütünleşmiş bir Sakin Koşar, DEMEÇ’i  ve dostlarını kucaklayan vefa ve gönül dolusu bir köşe yazarı… Yıllara emek vermiş…

Şadan Gökovalı hocamın ismini Sakin Sakin Koşar koyduğu bu insan bir gün karşımıza veda yazısı ile çıktı. Biz bu yazıya, Bu “veda”ya  alışık değiliz…

DEMEÇ’te duygularını , düşüncelerini, izlerini,  etkilerini bırakan Sakin KOŞAR’ı  ve yazılarını  arıyoruz, özlüyoruz…