"Akşamlık"

Uzanıyorum yatağıma, elimde "akşamlık." Önce kokluyorum kitabın sayfalarını. Nergis tarlasındaymışım gibi kokusu kaplıyor birden odamın aydınlığını. Açıyorum sayfaları; sonra isimsiz şiirlerin arasında başlıyorum dolaşmaya. Daha ilk sayfada giriyor şair koluma. Yalnızlığı fısıldıyor usulca kulağıma..

"Anladım ki

kitap okurken

koltuğunda uyuyakalmışsan;

ve uyandığında üzerin örtülü değilse

yalnızsındır."

Bakıyorum gözlerine, "Hiç böyle düşünmemiştim yalnızlığı" diyorum; gülümsüyor. Yalnızlığın, üzerimde yarattığı etkiyi azaltmak ister gibi "ama" diyor:

"Yalnız olmak

kimsesiz olmak değildir."

İçim ferahlıyor birden. Az önceki hüznümün düğümünü çözüyor bu sefer,

"Hayattan vazgeçmem, hayatı sevmiyorum  anlamına gelmez."

Daha bir derin bakıyorum gözlerine. Hayatı sevdiği, hem de çok sevdiği nasıl da belli. Pıtır pıtır yaşama vurgun bir şiir dökülüyor dilinden:

"Duyuyor musun

kelebeklerin kanat seslerini?

Görüyor musun

ateş böceklerinin ışıklarını?

Dokunabiliyor musun

çiy düşmüş çimenlere?

ve sevebilir misin

benim kadar yaşamayı?"

"Bayıldım" diyorum, "Bayıldım şiirlerine." Beğenilmek hoşuna gidiyor. Kapatıyorum kitabı incitmeden. Yarın, sonraki yarın yine okuyacağım diyorum. Hep yanımda, hep başucumda ol..

Şair Güven Baykan'ın Telgrafhane Yayınları'ndan çıkan şiir kitabı "akşamlık." Su gibi bir kitap. Okudukça sımsıcak duygularla sarmalanıyor ruhunuz. Anlaşılır, dolambaçsız, sade... Yormuyor okurken.. Bence güzel, hatta çok güzel...

Teşekkürler Güven Baykan! Anlatmakta zorlandığımız duygularımızı anlattığın, bizden birisi olduğun için..

                                                                                                                                                     Sevgi ile kalın