"Atma Ali Din Kardeşiyiz"

Söz öbeklerimiz, dil yapılarımızdı. 

Dilimizin kemiği gibiydiler...
Ne hoş anlamlar taşıtırdık biz onlara.
İfadelerimiz derinleşir, vurgularımız 'cuk' otururdu...

'Tabirlerimiz', deyimlerimizdi onlar bizim...
- Geçmiş olsun...


"Atma Recep, din kardeşiyiz"in patent hakkı birileri tarafından alınmış tescillenmiş...
Adı "Recep" olanların "Bey"likleri de...

- Bundan böyle her "Recep'e" 'Bey' denilemeyecek.

'Tahammülsüzlüğün bu kadarı da olur mu', demeyin.
Demek ki oluyormuş...


Sırada:
Atasözlerimiz...
Manilerimiz
Şiirlerimiz...
Şarkılarımız...
Türkülerimiz...
Gazellerimiz..
Destanlarımız...
Sonrasında da alfabemiz mi var?...


Bahis konusu deyimimizdeki isim keşke Ali olsaydı da:

"Atma Ali, din kardeşiyiz"

"Satma Ali, din kardeşiyiz"

"Yapma Ali, din kardeşiyiz"

"Yeme Ali, din kardeşiyiz"

"Yeter Ali, din kardeşiyiz" ...

Diyebilseydik...



Bir zamanlar; sözcükler, deyimler ve atasözleri o dili konuşanlarındı...