Bedenimizle Birlikte Yüreğimizi de Isıtır

Üzerinde;  ekmek kızartılan,kestane patlatılan , ninni gibi ahenkli sesler çıkararak kaynayan çaydanlığın her daim hazır olduğu, ateşi ile sadece bedenlere değil ruhlara da sıcaklık  veren sobanın,  zevkinden mahrum olan zamane çocuklarına acımamak  mümkün değil...Hele bizimki gibi bir kuzunenin,  keyfini yaşamamışsa bir çocuk, gerçekten çok şey kaybetmiş sayılır...Fırınında patates , -ateşini ayarlayabilirseniz- ,börek çörek pişirilen  bir kuzunenin  etrafında aç kedi gibi dolaşan çocukların , büyüdüklerinde , çocukları ile paylaşacakları   "sıcacık" anıları  olacağı hiç kuşkusuz... 

Eksi otuzu, kırkı gören Erzurum gibi, kışı zorlu yaşayanlardan bu satırları okuyanlar "Antalya'da, sobadan ahkâm kesene de bak" diyecekler hiç kuşkusuz... Oralarda, soba; dokuz ay , hemen,  günün her saati yanar durumda olduğundan , kaloriferli bir ev,  olanağı olanlar için tercih nedenidir   mutlaka.

Dışarıda kar yağarken, sobanın sıcaklığında sevdiklerinizle birlikte başka bir "sıcaklık "yaşamak, Antalya'nın Temmuz-Ağustos'unda yaşanan yapış yapış nemli sıcağına aşina olanlar için  ne denli zevklidir,  bilen bilir...

Cumartesi-Pazar günleri , sabah 8-9 sıralarında TRT-2'de, "sobanın öyküsü" adlı programı izleyen, yaşı kırkın üzerinde olan herkesin, gözlerinde anıları canlanırken hüzünlenmişlerdir mutlaka. İzlemeyenler için öneririm, devam edecek ... 

Avrupa'dan,Amerika'dan  bizim ülkemize gelen, İstanbul'daki antikacılar çarşısında  bulunan sobaları da gördük bu programda. Sanat eseri gibi görkemli, ilginç sobalar...

Her nimetin, bir külfeti vardır denir  . Doğal olarak,  sobanın zevki yanında temizliği, isi, tozu  ile uğraşmak  külfeti de var.   Bir kaç seneye kadar , sadece kırsal ortamlarda hakimiyetini sürdürebilecek soba, çünkü giderek doğal gaz yaygınlaşıyor,zaten apartmanlarda  kullanımı oldukça az görülüyor artık.

Bir nostalji olarak anılarda kalacak ;  o,  sıcaklığı ile ruhları da ısıtan "ateş kutusu"...