"İran'da kadın olmak" üzerine bir sohbet

İran'lı bir hemcinsim ve meslekdaşım ile "İran'da Kadın Olmak" üzerine yaptığım ilginç bir sohbet; İran'da kadınların şeriat ile ilgili düşünce ve görüşlerini çok net ortaya koyuyor.

İşim gereği İran’lı meslekdaşlarımızla yoğun bir şekilde görüşme olanağı buluyorum. İranlı'lar erkek olsun, kadın olsun son derece cana yakın, kültürlü ve vizyonu geniş insanlar.

İran’lı kadınların dünya ile ilgili gözlemleri, fikirleri ve bilgileri oldukça fazla. Şeriat yönetimine rağmen çok kısıtlı olanakları ile ellerinden geldiğince dünyayı takip etmeye ve kendilerini geliştirmeye çalışıyorlar. Çoğu çok güzel İngilizce konuşuyor. Genellikle yahoo msn kullanıyorlar.

Meslekdaşlarımdan bir tanesi işimiz nedeni ile geçenlerde ofisimize geldi. Genç ve çok güzel İran'lı bir kadın.

Güzelliğine tüm ofis hayran kaldık.Ben kapalı bir kadın beklerken, çok şık bir dekolte bluz ve bir bluejean , modaya son derece uygun saç ve diğer aksesuarlarla, karşımızda film yıldızlarını aratmayan güzellikte genç bir kadın bulduk. Elinde bir laptop ve son derece kendine güvenli, işine hakim bir arkadaş.

3 gün yoğun çalışmalarımızın arkasına , kendisini yemeğe götürdüm. Çok ilginç bir sohbetimiz oldu.

Bu sohbetimizi kayda alıp resmini çekmek ve bu yazıma taşımak isterdim. Ancak; kendisini zor durumda bırakmamak ve kişisel haklarına saygı anlamında bunu yapmaktan vazgeçtim.

Sohbetimizde en çok vurgulanan konu ; İran’da kadın hakları idi.

Kendisi bu kış depresyona girdiğini söyledi. Nedeni de İslam devrim muhafizlarının gün geçtikçe ağırlaşan kadınlara yönelik davranışları imiş. Artık parmaktaki oje bile nezarethaneye götürülme sebebi oluyormuş.

Diyor ki; “Eskiden yolda çeviririp ikaz ediyorlardı, ama şimdi direk kolundan tutup arabaya sokuyorlar, karakolda da bir kağıt imzalatıyorlar, bir daha aynı suçu yani parmağa oje sürme suçunu işlersen, bu sefer hapis cezasına kadar gidiyor”

Bu nedenle artık hiç sokakta gezmediğini, günlerini sadece ev ve işi arasında geçirdiğini, alış verişe bile çıkmadığını belirtiyor ve onun gibi milyonlarca dünya görüşü çok ileri ama kendini kısıtlamak zorunda kalan kadınların varlığından söz ederek… “hepimiz depresyondayız” diyor.

Özellikle Türkiye'ye tatil amaçlı gelen İranlı turistleri sordum kendisine. Öyle ki nerede ise çıplaklıkta tüm dünya kadınlarını aşmış bir halde dolaşıyorlar.

“Tepki” dedi…”Uçakta siyah pardesü ve baş örtüsünü çıkarıp çantalarına sokuyorlar ve olabildiğince dekolte giyiniyorlar. Bu bir tepki…Kapalılığa, örtünmeye karşı bir isyan. Elimizden alınan kadınsı yanımıza tekrar sahip olabilme dürtüsü.”

Erkeklerle ilişkilerini sorduğumda ise aldığım yanıt daha da ilginçti…”Şu anda bir erkek arkadaşım yok…ancak ilişkisi olanlar bunu sokakta saklamakta, ama evlerde doyasıya yaşamaktalar. Genelde İran’da kadınlar yine sadece depresyon ve tepkiler nedeni ile önüne gelen her erkeğe sanki kendini ‘evet’ demek zorunda hissediyor. Seçicilik kalkıyor.Bu da zaman zaman istenmeyen durumlara sebep oluyor”

Konuşmamızın sonunda söylediği bir söz ise durumu bütün açıklığı ile ortaya koyuyordu.

“ Sokakta farklıyız, evlerde çok farklı.Bu farklılık bizi çift kişilikli yaptı, kadın olarak kendimizi yitirdik.”

Gerçekten çok ilginç bir sohbetti ama o kadar çok şey konuştuk ki kısa sürede, hepsini buraya almam mümkün değil. İngilizce gerçekleştirdiğimiz sohbetimizin , türkçe anlatımı ile bir kısmını sizlerle paylaşmak istedim.

Sohbetin sonunda dedim ki; “iyi ki özgürüz”.

O da dedi ki; “yaşadığınız ülkenin kıymetini bilin ve asla şeriata göz yummayın”.

Teşekkürler İran’lı meslekdaşım. Kendini aşmış, hiç tanımadığımız ama oralarda binbir zorluklarla kadınlığını yaşamaya çalışan tüm İran’lı kadınlara sevgi ve selam Türkiye’den.