Tatile illakide yazın mı çıkılmalı?

Neden “tatil” deyince herkesin aklına ilk olarak yaz mevsimi gelir?

Okullar yazın tatil olduğundan belkide. Aileler çoluk çocuk ancak yazın tatile çıkabildiklerinden.

Kimisi için yaz tatili memleketine gitmektir, kimisi için sayfiye yerlerinde yapılan kısa bir deniz tatilidir, bazıları için ise yazlık evdir.

Çalışanlar iznini hep yaza göre ayarlarlar. Ah bir yaz gelsede izne çıksam modunda geçer bütün kış.

Dinlenebilmek için sadece yaz mevsimine kurgulanır beyinler.

Bazılarının ise değil yaz tatili yapmak, nefes almak için bile zamanları olmaz. O kadar çok yapılacak işleri vardır ki tatil planı yapmak bile onlar için zaman kaybıdır.

Kiminim deniz hemen yanıbaşındadır, ancak denizi olmayan yerlerde yaşayanların deniz özleminin tersine, hissetmezler bile yanı başındaki engin mavinin güzelliğini. Yanından geçip giderler..."off çok sıcak" diye söylenerek.

Aslında amaç dinlenmek ise eğer, illaki yazı beklemek de anlamsız. Yazın insana bir ağırlık çöküyor, miskinleşiyoruz sanki. Güneş ve sıcak insanın gerçekten tüm enerjisini alıyor. Denize girerek yeniden enerji topluyoruz ancak eve veya kadığımız otel odasına döndüğümüzde güneşin ve denizin yorgunluğu çöküyor. Üstelikte bilinçsizce güneşe kendini atanlar, kıpkırmızı olmuş halleriyle bir de ızdırap çekiyorlar.

Ben çocukluk ve gençlik dönemimde yaz tatillerimi annem, babam ve kardeşlerimle birlikte doya doya yaşadım, hep denizle içiçe oldum. Ancak ilerleyen dönemlerde başımı kaşımaya bile fırsatım olmayan bir iş hayatım nedeni ile yaz tatili benim için hep en son planda kaldı. Hatta planlarım arasında hiç yer almadı. Yoğun iş seyahatleri de beni otellerden nefret ettirdi zaten.

Çocuklarımla beraber yaz tatili yapabildiğim günlerin sayısı o kadar az ki. Ama şimdi buna çok hayıflanıyorum. Ne vardı bu kadar koşturacak sanki. Oysa yaz tatili yapmak bir araçtı sadece, onlarla beraber olabilmek için. Yanımdalarken uzak kaldım onlara. Şimdi zorunlu olarak uzaktalar işte…İstesem de biraraya gelmek için ortak plan yapamıyoruz artık. Onlar kendi tatil planlarını yapıyorlar. Bazende “bizim de bir annemiz var” diye düşünerek yanıma gelmeyi planlıyorlar. Eh bende bunla idare etmek zorundayım. Özlem gidereyimde ister yaz ister kış olsun artık farketmiyor.

Diyeceğim o dur ki; yaşama ve iş telaşına kapılıpta çocuklarınızla birlikte tatil planları yapmayı ihmal etmeyin…

İster yaz ister kış olsun, olanaklarınız ölçüsünde evde veya memleketinizde, sayfiyede veya yeşillikler içinde, ama illakide aileniz ile birlikte bir tatili planlayın, paylaşın ve yaşayın.Zira büyüyüp sizden koptuklarında artık tüm planlarınızı sadece kendiniz için yapmaya başlıyorsunuz…bu da artık yalnız olduğunuzu yaz güneşinin sıcaklığı gibi yüzünüze vuruyor.