'Keşke bir uçurtma olsaydı şimdi zaman. ve o uçurtmayı hep babam yapmış olsaydı.

'Rengini bile bilmediğim gözlerim kadardı özlemek. Keşke bir uçurtma olsaydı şimdi zaman. Ve o uçurtmayı hep babam yapmış olsaydı. Ben hiç göremedim babamın yüzünü. fotografları var. ama ben bakamıyorum. Çok özlüyorum, babamın gülümsemelerini çok özlüyorum. Çok özlüyorum, babamın sesini çok özlüyorum. Ben hiç göremedim babamın yüzünü. fotografları var. Ama ben bakamıyorum... çünkü benim gözlerim görmüyor... Ne olur Git artık karanlık, öyle derin ki acıları bu hayatın, öyle çok acı ki susmak, öyle çok ağır ki bu zaman, öyle cansız ki her şey... Çocukken, babamın çalışıp kazandığı para ile bize aldığı oyuncakların  alın teri kokusuydu baba kokusu... Çocukken, babamın bize yaptığı uçurtmaların, gökyüzü kokusuydu baba kokusu... En çok sevdiğim şarkıyı defalarca dinlemekti babamın gülümsemeleri... Hep okumak isteyip de hiç bir zaman okuyamadığım bir kitabın yıldızlarla süslenmiş mektup kokusuydu babamın yüzü... Çok özlüyorum babamı. göremediğim her şey kadar çok özlüyorum... Keşke bir uçurtma olsaydı şimdi zaman. Ve o uçurtmayı hep babam yapmış olsaydı...

//Mehmet Bakır...