- Kategori
- İlişkiler
"Sen ve ben yarattık birbirimizi"

Unuttum sanıyorsun beki. Ama unutmadım, hem nasıl unuturum ki! Sadece senden daha sonra daha temkinli yürüyorum belki de sokaklarda ya da ad verdiğim gibi hayat denen labirentin içinde. Seninle ilgili söyleyemediğim, hiçbir zaman da söyleyemeyeceğim bir iki şey var hala.
Sen benim hiçbir zaman sahip olamadığım ve hiçbir zaman olamayacak abimdin.
Sen benim olmasını istediğim babamdın.
Sen benim yüreğine hayran kaldığım, onu da senin gibi huzur yolculuğuna gönderdiğim cömert dedemdin.
Sen benim kıyamadığım kardeşimdin.
Sen benim serseri sevgilimdin.
Sen benim hem sinir olduğum hem de çok sevdiğim biricik adamdın.
Çünkü sen beni bir abi kardeşini nasıl korursa o şekilde korudun.
Çünkü sen babamdan görmek istediğim ilginin tamamını sen gösterdin.
Çünkü sen de dedem gibi herkese karşı cömert olmasını bildin.
Çünkü sen kimi zaman bir ablanın anneymiş gibi kardeşine baktığı ve sahiplendiği gibi, üstelik ne kadar kırsa ve üzse de kıyamadığım kardeşim gibiydin.
Çünkü sen ne olursa olsun beni her zaman gülümsetmeyi becerebilen tek adamdın.
Sen aslında herşeyimmişsin. Bunu şimdi anlıyorum. Hayatıma girdiğin ve hayatımdan yolun geçtiği için teşekkür ederim.
Şimdi bunları yüzüne söyleme imkanım olmuş olsaydı küçük bir çocuk gibi şımarır ve beni öperdin biliyorum. Benim için senden sonrası diye birşey olmadı. En çok canımı acıtan da bunları sana söyleyememek. Ama biliyorum dünyadaki hayatında meleğim değilsen bile şimdi sen benim meleğimsin. Birisi benim yanımda ve beni kötü şeylerden koruyor. Biliyorum ki o sensin.
"Hasret yolundan saptı
Duygular içimde kaldı
Gördüğüm doğruya baktım
İnanmak gelmedi içimden
Sen ve ben yarattık birbirimizi
Mesafeler ayıramadı ikimizi..."